Aşkının Aşkı Öldü Annem
Ben aþktým ya
Hani senin tek aþkýn
Fidanýn, karanfilin, yiðidin
Yaþama hevesin soludugun nefesindim
Döþümden ayýramadýðýmsýn derdin ya
Geldim annem, yine sana geldim
Bir demet karanfil, yanýnda bir demet gelincik
Ýki tek ýslak zülüf teliyle geldim
Gelirken yolda binlerce defa öptüm, kokladým
Kimselere göstermeden geldim
Gerçi, karanfilleri görenler oldu
Sanýrým, dikkat çekmedi
Hep ayný saatte karþýlaþýp selamlaþtýðým esnaf
Mekân görevlileri sana geldiðimi tahmin ediyorlardý ama bendeki farký kimse fark etmedi
Hani seni karþýlayan Yeþil þapkalý
Eli kazma tutan mahcup insan vardý ya
Yine dokunaklý bakýyordu, Gördüm
Hissettirmek istemedi
Gözlerini kaçýrtýp baþýný öne eðdi
Tamam der gibiydi…
Bugün bir baþkayým annem
Sanki içerimde bir mezar, haydi koy bedenini diyor
Tenim ürperiyor
Hava daha bir ýslak
Bulutlar daha bir siyah ve basýk
Dokunsam aðlayacaklarmýþ gibi
Üstüme üstüme geliyorlar
Biraz üþüyor muyum ne
Her zaman saçlarýmý okþayan rüzgâr
Öyle acý, öyle keskin deðiyor ki
Ta… Ýçim titriyor
Evet, içim üþüyor annem, çok üþüyorum
Her gelmem de sana çokça bahsediyordum ya
Bir peri var diye
Aðlayýp güldüðümüzde, nazlanýp küstüðümüzde
Barýþmak için olmadýk bahaneler uydurduðumuz
Kavga ederken bile seviþtiðimiz
O periden haber getirdim
Nasýl olsa duyacaksýn, ilk benden duy istedim
Onunla her zaman ki buluþtuðumuz yere gittim
Özenle hazýrladýðým bir demet gelincik ve heyecanla
Gecikti, uzunca bir zaman bekledim
Bir çocuk geldi, gözleri kýpkýrmýzý, Kan çanaðý içinde
Ela gözlü bir kýz çocuðu
Aceleden elime bir kâðýt tutuþturup
Arkasýna bakmadan gitti
Karma karýþýk oldum
Zor bela kâðýdý açtým
Ýki tel zülüf, birkaç satýrdan oluþan bir not vardý
Sana saçýnýn telini göndermiþti annem
Dokunup okþayamadý, bari topraðýna býrak
Beni saçlarýmdan tanýsýn diyordu
Onun zülfünü getirdim annem
Beni baðrýna nasýl bastýysan
Onu da baðrýna bas, ayýrma döþünden
Biliyorum sen cennettesin, bir meleksin
O da bir periydi
Benim canýmdý, ciðerimdi, her þeyimdi
Aþkýmdý annem, aþkýmdý
Karanfillerin gelinciklerin ortasýna
Gözyaþlarýmla ýslanan
O saç telinin birini býrakýyorum
Baþucuna býrakýyorum
Duydun demi annem, duydun demi
O gitti artýk dönmemek üzere gitti
Senin olduðun yere
Çok uzaklara gitti
Ona ben sahip çýkamadým, sen sahip çýk
Aþkýnýn aþký öldü annem
Aþkýnýn aþký öldü…öldü
Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.