Yaðmur soluksuz hýrpalarken bedenimi
Zeytýn karasý gözlerinin dibine düþtüm.
Elmacýk kemiklerinde yüzlerce serçe maviliðinden nasiplenmekte fütursuzca.
Duvardaki tik tak ,sensýizliðe secde etmekte yine.
Ýki nefes arasýnda yelkovan yansýtýr þehr-i Ýstanbul’u
Gökyüzündeki martýlar hüzne bürünürken
Boðaz omuz baþlarýmda.
Gözlerimden inen tuzlu suyum coðrafyanda mülteciliðin ayak izinde.
Tutsaklýðým.
Sarhoþluðum.
Bile bile teslim olmak sana
Tüm zerrem ismailden pay biçmede kendisine.
Gel ve terketme
Aksýn zaman iki dudaðýndaki dar-ý acunumdan.
Benliðim çokta yitirmiþ hüviyetini Ýstiklâl caddesinde....
Sen bir doðuþ ve bir ölümün tam ortasý
Marmara asiliðini yitirýyor usulca.
Özledim seni ey yâr......
gordion
19/04/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.