serçe parmaðýma dokunma! dokunma serçe parmaðýma sen deðil serçeler konacak. o gazel tütsülü gülüþünün isini sildim yüzümden.
üzüm tanelerine ettiðindendir boðazýndaki þarap yanýðý. mey diye gözlerimin kadehine kirpiklerini indirdim. remil diye izini tortulardan sürmeyeceðim bil ki. bil ki yanýk aþk þiirlerine mil diye adýný vuracaðým. bir unutmak helalinden bir unutmak seni bil ki, yapacaðým.
kim olduðunu yanlýþlayan tam bir burnu uzun. o kadar emindin deðil mi kendi gölgenin büyüklüðünden? güneþi kaybetmek hayaletini yakabilir ve acýdýr öyle. bir buzlu þiir tavsiyedir, benden olsun. sana adadýðým rýzký çalýnmýþ kirpiklerin kefaretidir.
ihtilali bir sýfatsýzda aramýþým yazýk, yazýk oldu. yoluna göz kokusu sana emanetimdir tamam mý? tamam mý bitti öyle yazýk bir öykünme gibi.
gittin! gönlünce gittin. selametin olsun. bu bir veda!
19.04.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.