Acıma

Kapýna gelir de medet dilersem,
Vereyim deme ha, zûl olur bana.
Israrcý olup ta, durursam eðer,
Def eyle kapýndan, gel olur bana.

Eline uzanýp, tutmak istersem,
Silkele, tutturma, zor olur bana,
Çýrpýnýp, boðulsam azgýn sularda,
Koyver de gideyim, göl olur bana.

Saçýna uzanýp koklarsam eðer,
Koklatma, elletme, har olur bana,
Elime yüzüme çarpsa da telin,
Sýyýr al yüzümden, gül olur bana,

Gurbetten koþarak gelirsem sana,
Kapýný açma ha kal olur bana,
Hasýrý döþeyip gitmezsem eðer,
Süpürtüp attýr ki, kâr olur bana.

Israrla sýkar da üzersem seni,
Kafana takma ha, zan olur bana.
Hasretin öldürse, kavursa beni,
Sabreyle garibe, kan olur bana.



Muharrem ELMACI
13 Nisan 2014
Bologna-Forminige/Ýtalya
Sosyal Medyada Paylaşın:

Menisa Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SELAMSIZ MAHALLESİ KARA GÖZLER ZEYNEP YEĞENİM SİBEL'E SARI SAÇLARI AYŞE CADI YAR BUNDAN SONRA DİLEK BEBEK