SELAMSIZ MAHALLESİ

Çelimsiz, rengi kaçmýþ daðýnýk saçlarýyla,
Bir o yana bir bu yana vuruyor.
Yüzündeki üç gün önceden kalma boya izleri,
Sanýrsýn soyu saraylardan geliyor.
Afilli mi, havalýmý, kasýlmaktan omuzlarý kavrulmuþ.
Naylon terlik, çorapsýz paslý ayaklarýný vurmuþ.
Ýp ince, çiçekli basma etek, rengi solmuþ, kaykýlmýþ.
Kýllý, esmer, sütun gibi bacaklar altýndan sýrýtýyor.
Aðzýnda eski sakýz, þýkýr þýkýr çýtlatýyor.
Çoðu sakýz çiðner, böylesi az bulunur.
Bunlar benim dostlarým, mahallelim, yoldaþým.
Bu haliyle ne sýcaktýr sesi,
Ya ayladýr adý ya da lesi.
Zati kurtarmaz onu aþaðýsý,
Ya padiþah soyu, ya sultan kýzý.
Ýþte Selamsýz bunun burasý.
Üsküdar’ýn ortasý.




Muharrem ELMACI
Üsküdar-1977
Sosyal Medyada Paylaşın: