Küçücük tebessümü, içimde fýrtýnalar koparmaya yetiyordu. O tebessümü attýðýnda, sadece yoldan geçiyor, beni fark etmiyordu. Evet o bilmiyordu ama içimde fýrtýnasý ta derinden kopuyordu. Bu fýrtýnada gönlüm hasar alýp, kalbim yerinden oynuyordu...
Ýsterdim ki hayatýmýn filmi hep o olsun, yalnýz onu seyredeyim. Ne eli elime deysin, ne teni tenime, yalnýzca uzaktan izleyeyim. Varsýn kader de acýmasýz olsun, bir daha göstermesin, neyleyim. Bir kez górdümya, ben o kareyle ómür boyu meþkeylerim..
HASAN KACIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanhk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.