Bana düþmez can vermek, yumuþak bir kucakta; Ben bu kaldýrýmlarýn emzirdiði çocuðum! Aman, sabah olmasýn, bu karanlýk sokakta; Bu karanlýk sokakta bitmesin yolculuðum!
Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin; Ýki yanýmdan aksýn, bir sel gibi fenerler. Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler iþitsin; Yolumun zafer tâký, gölgeden taþ kemerler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
noyan41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.