ŞİZO'YA

Nisan vakti cumartesi sabahýna yakýn
Kedili cümleler kurarken bastýn damarýma
Neydi o cümlen bir hatýrlayalým
"bir gün iletmesem bile sen al"
Haydi aldýðýmý farz edelim
rüyalarýnda bade içerken uyandýðýný farz edelim
hangi ruh mutlu olmaz ki
þu yalan dünyada kovalarken eþsizliðini
iþte öyle bir þeydi sanki
çapraz uyaklý kelimeler kuruyorduk
çok bilmiþ deðildik haþa !
sadece bildiklerimizi sýnýyorduk
öyle güzel çürüyordu ki kainat
öyle paramparça daðýlýyordu ki
saatler geçse de durduramýyorduk
aðýzdan çýkan cümleleri
ve kötü huylu ne varsa
i mgelem olarak düþüyordu
kaðýtlarýmýza
güzel þeylerdi bunlar ama öyle güzel deðil
tüm sýradanlýklarý ve yanlýþlarý
özdeþ cümlelerle birbirimize haykýrýyorduk

Varsýn olmasýn sonu biz içimizden geldiði gibi
kimseye inanmadan kimseye baðlanmadan
post-modern darbeler yapýyorduk þiir çaðýmýza
Umut fakirin ekmeði diyordum
Ben ekmeðin de umudu olmasýndan yanayým diyordun
ben kan doldururken kadýnlarýn kalplerine
sen gözlerini çýkarýyordun
öyle gerçekleri falan görmemek için deðil
uykun geldiði için çýkarýyordun
benim ruhumu çýkararak yaþadýðým gibi
basit sýradan ama özlü ve öznel

Özgürlük heykelinden atlarken kanatlarýný kim kýrdý senin ?
Veya beni Eyfele çýkaran o buhran neydi
hepsini hatýrlýyorum da seni yok eden neydi
biraz çekinik biraz usangaç bir tavýr
dünyayý anlamak eþsiz bir sabýr

Orhan babanýn gözlerinden öptük
Hatasýz kul olmaz dedik
ben hatalarýmý söyledim
sen hatalarýn umudunu
bilmiyorduk ikimizde amansýz yazýþmalarý
öylece kaldý harfler askýda
öylece titredi sesim
telefonda deðil sigara içerken

Bizimkisi basit bir þizo sohbeti
Her insan biraz delidir dercesine...

19.04.Ýkibinþizo
Sosyal Medyada Paylaşın: