Kendim oldum, baþkasý oldum, Baþlangýçtým bazen, bazen sondum, Her yaþta bir öncekilere göre çocuktum, Bir yalan oldum, bir gerçek, Ýnsanlarýn istediði türden insan oldum, Ýstenilmeyen yerlerde bulundum, Birileri için en büyük sorundum, Vakitsizce geldim baþuçlara kuruldum, Cömerttim, hýrsýzdým; ansýzýn soyuldum, Piþmeye hazýrdým, tavuk gibi yolundum, Açýlara göre; Kraldým, iðrençtim, þahtým, zayýftým, Herhangi bir durumdum.
Ýþe gelince serttim, koyuydum, Güdülmesi gerekilen koyundum, Baþlara taçtým, Araplar diyarýndan ’saçtým’ Týmarhane inþa ettim üzerime; Sonra kaçtým! Saklanbaçtým, körebeydim, kaç taþtým? Basit bir oyundum, Rüyaydým, hayaldim, Yaz sýcaðýnda ýlýk bir yeldim, Aný dolu saçma bir tekerlemeydim;
“Portakalý soydum, Baþucuma koydum, Ben bir yalan uydurdum, Duma duma dum!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.