Bir Şehir Çağırsa Koşar Gideriz/Üzerimize Bir Şey Almak Geçmez Aklımızdan

Bazý düþler yalnýzca gece oldu mu girer koynuna insanýn?
takvimler neyin çetelesini tutuyor böyle
gölgesi kim hüznün
içim dýþým týka basa sorularla dolu
nerdeyim ben,dediðimde de bilmiyorum bazen
içimden söylüyorum
ya da dýþýmdan
kesin olan þey,hiç kýpýrdamadým yerimden
-öylece bekledim-
bizden habersiz bir þeylere zamanlýydý hayat
ya da ben öyle sanýyorum
-öylece geciktim-
son trene binmeye
-denizde maviye-
yaðmurda çilli bir mevsime
baharda çiçeðe

platonik gece düþleri,
gündüzleri alt yazý geçiyor gözlerimden
gövdemde kum saati
kafamýn içinde saatin iki uyumsuzu durmadan zamaný anýmsatýyor
kulaklarýmý týkasam
deniz fenerleri ýþýðýný yakýp duruyor
bütün ayrýntýlarýný deniyor hayat
kendi sorularýma hazýrlýksýz yakalanýyorum
yarým kalmýþ bir þiirde buluyorum kendimi
bastýrýlmýþ ne varsa arta kalan
mýsra mýsra i mge i mge
düðüm düðüm
yanýtsýz kalan ne varsa

oysa,yarým kalmýþlýklarýmýzý toplasan
iki güzel devrim çýkardý/ne çýkar
bir yanýmýz hep ihtilal
hep bir yerde kalmýþýz
belki düþte
belki eski bir öyküde,çýkmaz bir sokakta,
pulsuz,adressiz bir mektupta belki


’Özenle’ seçilmiþ beþ harfe benziyoruz..
Sýradýþý þehirler,otel odalarý,arkadaþ evleri,
arka sokak buluþmalarý,sol yanýmýzda anýnda yazýlmýþ þiirler..
’’Mutlu olmayý reddediyorum fakat sen de geceleri üzerini açma’’..

Sosyal Medyada Paylaşın: