Müdür hapsindeyim okul sürgünü,
Hocam bu kaydýmý aldýrýyorum.
Okula gelemediðim her günü,
Vallahi doðruca bildiriyorum.
Yaslandým, Devlete çokca tuzum var.
Not edip durduðum epey yazým var,
Daha yazacaðým þiir sözüm var.
Bir kaðýt bulursam dolduruyorum.
Az deðil epeyce vardýr günahým,
Notumu yükseltmek dileðim ahým.
Ýþte Müdür, burda sen Padiþahým,
Bolca konuþmaktan yýldýrýyorum.
Gördüm bir yerlerde asýlý resmim,
Senin derslerinde bulunur hasmým,
Yok yazýlanlarýn içinde ismim,
Ne edip eyleyip sildiriyorum.
Bilsen aðlarsýn ayrýyým anadan,
Yetim kaldý gönlüm yavru sunadan,
Üstüme gelirse içim kanatan,
Ul’orta baðýrýp çýldýrýyorum.
Ders kitaplarýný alt alta dizdim,
Onlarca, yüzlerce sorular çözdüm,
Sanki bu sözlüden zayýf not sezdim,
Hocam bu senemi öldürüyorum.
Bu yýl geçemezsem, senden bilirim,
Memlekete gitmez sana gelirim,
Sýrtýna yük olur, sende kalýrým.
Bu yüzden kapýný çaldýrýyorum.
Aldýðým verdiðim nefesim hu’dur.
Benim de sen gibi vücudum sudur.
Ýþte Birisi’ nin ahvali budur.
Geçip giden ömrü solduruyorum.
Zekeriya Duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.