YALNIZLIK
Aðlayan bir bebek olursun bazen
Gözyaþýn yakar gözlerini;
Kor bir lav olur sözcükler
Süzülür yanaðýndan dudaklarýna...
Yakar ruhsarýný
Göçer gider mutsuzluklara...
Kararýr yüzün perdelenir iðnemsi küslüklere
Gözlerin fýrlar yerinden buðulu ay ýþýðý olur.
Dökülür perçeminden damlalar
Savrulur saçlarýndan kimsesizlik
Bir suçlu gibi yalnýzlýk...
Çakar alnýnda azgýn bir þelale olur
Bir fýrtýna koparýr, ufkundaki yalnýzlýklara...
Hala bir ses yoktur;
Ýnsafsýz bu evrende,
Yalnýzlýk hüküm sürer...
Baðlanmýþtýr kollarým, sýmsýký;
Kimsesiz, prangalý dallarý hayatýn perçeminden.
Uykusuz korkulu rüyalar girdi
Siyahi zindanlarýma...
Yoksun düþmüþ pýnarlardan
Zemheri sabahlarýmda,
Yoktur bir damla su verenim de
Kuþlarýn aðýtý kulaklarýmda...
Hararetimdendir sormayýn sakýn,
Gözlerim hala kapalý benim kabahatim yok.
Bilin ki bu alevim,
Yalnýzlýk
Behçet Bük 16.4.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.