Bağımsızlık Destanı
Sarmýþken afaðýný yurdumun kara bulut
Çýkmamýþken canýmýz, kesilmez Hakk’tan umut.
Aðlýyordu yüce yurt, aðlýyordu albayrak,
Genç, ihtiyar, kadýn, kýz, solmuþtu yaprak yaprak.
Öksüz sefil kalmýþtý ocaðýnda yavrular,
Arkamýzdan vurmuþtu bizi kahbe düþmanlar.
Kýzgýn bir arslan gibi kükredi her bir nefer,
Namlular temizlendi, parlatýldý süngüler
Baðýmsýzlýk yürekte kýzgýn sel gibi çaðlar;
Allah!.. Allah!.. Sesiyle inler vadiler, daðlar.
"Vurun bre!" der,çavuþ, "ecdadým zafer bekler"
Vatan elden gitmeden gövdeni eyle siper...
Bil ki, ecdat kanýyla yoðrulmuþ bu topraklar,
Yiðitlik anýtýdýr, þehidime türbedar.
Nene Hatun, Kara Fatma; kadýnýyla, kýzýyla
Atýlmýþtýr tüm ulus bir yýldýrým hýzýyla.
Tekbirler alýnýrdý, her adým, her nefeste,
Her cephede alýndý onca zafer üst üste...
Duramadý tüm dünya bu yek çýðýn önünde,
Boðuldu gitti düþman kurtuluþun selinde
Artýk denizlerimde çalkansýn, özgür sular..
Göklerimi titretsin çelik kanat kartallar.
Ýstiklâlin türküsü her yörede söylensin,
Davul-zurnalar çalsýn bütün ülke eðlensin...
*Kalp Sýzýntýsý? sayfa: 138 antoloji.com sayfa 1.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemali Hikmet AKSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.