Ateş..Su..Toprak..Hava

Suya bakarak kavuþtun ilk görüntüne
Yüzünü gördün, kendini tanýdýn
Ateþe yaklaþtý sonra bedenin, ýsýndýn
Peki ya toprak
Can verdikten sonra can alandýn
Geriye kaldý hava
Dolu derin bir nefes daha
Görünmeyen okyanus, bir muamma gibi ciðere dolandýn
Ateþ, su, toprak, hava
Sataþ gönlüme ahu, bir yaprak daha düþsün önümde uzanýrken bu vaha
Mutlak bir gece olsun bulutsuz
Yýldýzlarla dolsun parlak
Ve gözü keskin bir atmaca çýksýn çölde ava
Açýlsýn kanatlarý olanca, altýndan su gibi akarken hava
Topraðýn üstünde yanan bir ateþ görsün
Çölün ortasýnda raks eden sarý bir kýz
Çölün ortasýnda çokta ýrak olmayan bir yýldýz
Ve toprak býrakýr kendini
Bu Dünya’yý bir tül gibi örter bedenim
Onca cana ilk nefesi veren benim
Yalýndýr halim konuþmayý pek sevmem
Düþen bir tohumladýr yeminim
Yeterki bana bir baþlangýç verin
Ýzahýný sorma oldukça derin
Ve ýslah olmak için çok da yorulma
Zaten yazýlmýþtýr ellerimden kaderin
Sonra raks eden sarý kýz gelir, deli!
Binlerce yýl oldu da daha kýrýlmadý oynamaktan beli
Rengi gözlere hoþ
Dansý alýr aklý, akýl kalýr karþýsýnda sarhoþ
Þeytanýn icadý belli
Ve der ben içinde yanan ateþim
Ve o ateþin içinde yanan da benim
Bir defa tutuþtumu, bir defa düþtümü sana gözlerim
Karþýmdakini gelecek köz niyetine özlerim
Sen tükenmeden bitmez sözlerim
Kýþ tükenmeden gelmez yazlarým
Saat bitince, gün bitince, yýl bitince
Ve ömür ellerinden yavaþ yavaþ gidince
Bastýðýn toprak ateþ olur
Ateþ gibi yakan sorular sorulur
Kader defteri karýlýr
Omzundaki melekler sarýlýr
Ya suya ya da bana düþersiniz benim dostlarým
Þimdi su gibi sessiz kalýn
ilerlerken koca bir okyanusta el kadar kalmýþ salýn
Bir yudum daha derken, bir yudum daha su
Bir adým daha derken ayak çýplak ayak yalýn
Kesmedimi bir asa koca denizi ikiye
Þaþýrmadý mý halin
Sordun ateþ mi suçlu yoksa su mu güçlü diye
Öldükten sonra çalmayacak mý sandýn ilahin
Ve su gibi ellerinden akarken zaman
Geçmiþin olur geleceðin için kahin
Son bulur sonra herþey
Ciðerlerine dolmayý býraktýktan sonra hava
Bütün Dünya’yý saran görünmeyen muamma
Atmacanýn kanatlarý olanca açýlýr, pençeleri kama
Akýl almaz karanlýða dalýþý
Bir körpeyi alýþý
Bir nefes geriye kaldý bak
Kafesteki kurbanýn olur bu son yalvarýþý
Ateþ, su, toprak, hava
Sataþ gönlüme ahu, bir yaprak daha düþsün önümde uzanýrken bu vaha
Bir nefisle bin nüfusa edilir hüküm
Gecelerim uzun
Çoðu gitti kaldý azým ulaþamadan daha sabaha
Ateþ oldum yandým
Su döküldü uyandým
Derin bir nefes aldým
Sonra andým topraktan geldiðimi,
Ve topraða döneceðime inandým zamanla
Sosyal Medyada Paylaşın: