tutuklu kent kaçak şiir

resim:YALOVA..saat:23..


ötekiyim ... !





eskiye dair
bilinç altý olduðunu ispatladýðým
her þarapnel sarsýntýsý anýma
büyük bir sýðýnmayla yaklaþýyorum
resimlerin ellerine dökülen griler
kendinden uzaklaþan isini özlüyor sessizliðimin dibinde
her öksürüklü rüzgarýn açýlmasýyla
hapþýrmaya meðilli dizeler basýyor ruhumu
kelimelerin düþük yapmasýnda
titrek küfürler daðýlýyor masanýn ahþap tükürüðüne
eskiye dair
hazýrlýksýz yakalanýyorum özlemin üflemesine



...


uyuyormusun
bak tek kiþilik bir gecenin
merasiminde karþýlýyorum sensizliði
avutulmuþ bir kaç bebek rüyasý
ve çýplak teslimiyet buruþturan tenlerin
ýsýrýlmýþ üþümesiyim
uyuyormusun
ayaðýnýn soðuk derisine
açýk görüþlü bir mahkumiyetle geliyorum
daha siyahlýðýn avuntusunda ayyaþ zaman
üzeri yýldýzlarla örtülü sokaklar var düþ seslerinde
saçlarýnýn yastýða daðýlýþýný resimlerken penceredeki buðu
dýþarýdaki inzivalarý duvara yapýþtýrýyor korkularým

uyuyormusun
sessizliðimin namlusuna sürerek aþký
seyrediyorum mermi hýzýnda çarpan güzelliðini
idrak edemediðim bir mevzu görsel sýcaklýðýn
elimi uzatabilsem
ah uzatabilsem yanaðýnýn ay ýþýðýna
dokunabilsem hasretinden ölümleri beslediðim nefesine
iki elini birleþtirip
çenenin altýna koyuþunu görebilsem
sadece sevgili sadece
tahta bir düþün üzerine oturup
karþýmda seni hissedebilsem
ve yavaþça açýlýr belki yitikliðin kapýsý
içeri girer bulmanýn mucizevi erdemi
kapanýr tüm olasýlýk hüzün daðýlmalarý
susar vaktin içinde
bir daha konuþmamak üzere yenilgiler



...



eskiye dair
saklanýyorum diðer bütün yanlarýmdan
ve sarýlýyorum
senle olan ötekiye
hani çocukluðun kaybedilmeyen mutluluklarý gibi
kaybetmiyorum seni
ötekiyim
unuttuklarým gölgesiz bir hava zerresi
sen gölgesinde aðaç beslediðim kuþ gözleri

eskiye dair
kýþlýklarýn arasýna koyulduðunda yokluðun
baharýn papatya açar lisanýnda var oluyorsun
çözemediðim kadar acýklý hayat biliyorum
aðýt sesleri çarparken yüreðimin dinamit fitiline
kitaplar dolusu çoðalýyorum bilge sevdana
eðilmiþ dallarýn çiçekleri erikleri yeþile verdi çoktan
nisanýn sayfalarýnýn açýlmasýndan sonra
kelebeklerin bir günlük aþklarý baþladý

eskiye dair
hürriyetimin usunda koþuyor
deniz fenerinin gözlerinden düþen atlar
ihtilaller baðýrýyor köz yýkýntýsý kentlerimde
ve dumanlarýn aðýr vebali havalanýyor
acýlarýmýn ülkesinden

azýcýk aðlarmýsýn bana
þu son geminin bulut yüklü yolculuðunda
güvertesine bastýrdýðým martý susmalarýný yýkarmýsýn
azýcýk aðlarmýsýn bana
eskiye dair
hala diriliðini kaybetmemiþ saklý gülüþüm için
kaybedilmiþ hayaller dolduruyorum mektuplara
azýcýk gözyaþýndan saðarmýsýn mýsralarýma
sadece sevgili sadece
bir tutam düþ için
ýlýk ýlýk bakarmýsýn göz ucu þafaðýndan



...



þimdi
uyuþturucu almýþ kentin
kendiyle kavga eden caddeleriyim
camekanlarda olmayan figürsel aþklar
kaldýrýmlarýnda yok pahasýna öldürülmüþ hayaller var
her köþe baþýna yýðýlmýþ
eflatun yüzlü
lacivert yalnýzlýklar
ve cinayetler ezberleyen
fuhuþ sancýlarýnda ruj lekeli kimliksizler ölüyorlar

þimdi
dar aðacýna sohbette ayaklanmýþ duygularým
her sola çektiðinde kentin kan kaybý
irili ufaklý korkular geçiyor yaðmurun altýndan
ýslak cümleler verdiðim sevgilisiz kalmýþ deniz
dalgalarýný dövüyor þarap þiþesi kýrýðý dolu kayalarda

þimdi
hayalin gerçeðinde kaybolmuþ kentin
sefili þiirlerim
paragraf baþý meczup yaným
mýsralar arasý susan berduþ kayýplarým
unuttuðum birþeyler var biliyorum
aklýmýn u dönüþlerine savruluyor heceler
dilimin nemli gecesinden geçiyor harfler
ama bulamýyorum unuttuðum unuttuklarýmý
sahilin kirpik uçlarýna yaslanýyorum
dudaklarýmýn arasýnda tütün aðacý
saçlarýma deðiyor hissettiðim içtenlikler
ama bir anda zifiri alýþkanlýk oluyor bastýrdýklarým
ve bulmaya çalýþtýklarým
uzun bir yolculuk olup geçiyor bilmediðim uzaklardan

omuz daðlarýma
serilerek uykuya dalýyor baþýnýn hayali
ardý ardýna sýkýlan kurþunlar gibi
sekiyorum bir o þiirden bir o þiire
pencerenin önsözü yaðmurun ýrmaklarýyla yayýlýyor duvara
baþtan sona kaybede kaybede geldiðim yalnýzlýðýma
sarýlarak susuyorum aðýr bir bozgunla
demlenmiþ karanlýðý
tecrübesiz sensizliðimle içiyorum
sanýrým dýþarýda plansýz yaþlanýyor hayat
gecenin parmak uçlarýnda çoðalýyor ürperti
karanlýðýn karnýna deðiyor rüzgar
tam yaþamsal alýþkanlýklar
yarý ölümlü düþlere devredilmiþ
kapanýyor besmele sonrasý kitaplarýn perdesi
son bir öpücük konuyor yanýbaþýna düþen dudak izine
artýk
trenler çoktan terketmiþ garlarýn yüreðini
her umudun bir çocuðu yürüyor yarýn adlý inançta
biraz deðiþim biraz kalýcý düzen karmaþasý
ve hayat devam ediyor
kaldýðý yerin hemen sonrasý...!


...


tutuklanýnca gözlerim en çok seni görmeyi özledi...









Sosyal Medyada Paylaşın: