EYY NEFİS-4

—Baktým gelmiyorsun ben geleyim,
Aklî çatýþmana son vereyim,
Gel sen için, gözyaþý dökeyim,
Nefsim gel seni Müslim edeyim.

Gel anlatayým Hakkýn emirlerini,
Ele avuca sýðmaz öðütlerini.
Bilmez misin gönül mücadelemi,
Ve her þeyin orada bittiðini?




—Diyemeden sana dur þöyle beri,
Girdin zaten sen çat kapý içeri.
Þimdi sensin misafir, gitmez geri.
Zaten pek çoktur ki düþüncelerin
Görmedim bir lafta ezildiðini…

Geçenden kalma var sorularým
Sen istersen oradan baþlayalým.




—Ýstemek ne kelime ki bayýlýrým
Tek, tek cevap vermeye çalýþýrým.

Hatýrýmda geçen sorduklarýn,
Yaptýklarýn ve yapmadýklarýn:
TV baþý seyre dalmalarýn,
Sabahlarý uyanmamalarýn,
Ha bir de okulun ve iþlerin,
Var mý daha hatýrlatmadýðýn?




—Var aslýnda ama þimdi kalsýn,
Hele þu sorunlar gerçeðe varsýn.




—Tamam, o zaman biraz konuþayým,
Dinle önce TV yi anlatayým:
Evli ya da bekâr fark etmiyor
Yavaþça seni teslim alýyor
Yapacaðýn her þey kenar kalýyor.
Bir kere hayal gücün çalýyor
Olayda düþünmeni engelliyor…
Zaten faydalý bir þey de içermiyor
Oturan, oturduðuyla kalýyor…




—Eee sonra sonuçta ne oluyor?




—Her þey havada asýlý duruyor;
Evliysen karýn ilgi bekliyor,
“Keþke biraz da konuþsak” diyor,
Sonra yavaþça sihir bozuluyor.
Ýþte o an çatýþmalar baþlýyor
Ve ip, inceldiði yerden kopuyor…

Bekârken durum hiç farksýz deðil,
Sorumluluðun pek de az deðil.
Diyorsun ki “okul okuyorum,
Bazen ödev yapamýyorum,
Okula her gün geç kalýyorum
Üstelik çok TV izliyorum.”

Ne diyeyim sana þimdi bilmem ki
Bilsem etmezsin dediðimi iki
Derim ki sök yerinden TV yi
Zarardan fazlasý deðil çünki…

Hem zihnin de daðýlmýþ oluyor,
Yaptýðýndan bir þey anlamýyor.
Kýsaca dikkatini bozuyor
Yalan hayallerle daðýtýyor…
Ýzledikçe usanmadan izliyor
Ardýndan kalma stresi baþlýyor
Ve panik atak baþ gösteriyor…

Þimdi gelelim asýl meseleye
Ýnelim tehlikenin kökenine:

Gördün yaptýðýný TV´nin di mi?
Onu mu tercih ediyorsun þimdi?
Çalýyorken senden benliðini
Söyleme bari onu sevdiðini…




—Bu akýl buradan ne çýkaracak,
Dediklerinin sonu neye varacak?




—Bahane deðil yani kýlmamana
O sýmsýcak huzura varmamana…
Vakit girdiðinde kalk ayaða
Al abdest birebirdir uyuþukluða!
Bu kadar sorun açýyorken baþýna
Yol göster gitsin TV saçmalýðýna
Ve dalýp git sen Hakkýn huzuruna…

Hem sabah mevzusu vardý di mi?
Hiç izledin mi güzelliðini
Yoksa farksýz mýydý turuncudan
Ya da hep ayný gün mü sýradan?

Sabah kalkmak güzel olur namaza;
Gün ve sen, beraber aydýnlanmakta,
Siz ki gecenin kirini atmakta
Yeni güne tertemiz baþlamakta…

Býrak sen evin aydýnlanmasýný.
Gördün mü hiç Hak yansýmasýný! ?
Rengârenk güneþ daðýlmasýný
Gökten yere doðru taþmasýný! …

Ýþte namaz farkýna vardýrýr,
Her þeye bir anlam kazandýrýr,
Yaþadýðýn andan zevk aldýrýr,
Yani günü, sýradanlýktan kurtarýr…




—Ne yapmalýyým o zaman peki?
Kelimenin bittiði yer þimdi.
Bir þey var boðazýmda sanki
Aðlayamadýðýmdandýr belki…




—Hadi ne bekliyorsun kalk ve kýl!
Bilmediðin enginlere açýl.
Gaflet zincirini kýr ah akýl!
Seccade üstü gerçeðe saçýl…

Hoþça kal demeden gidiyorum.
Zaman kaybý olmasýn; biliyorum.
Tek sözüm sana namaz diyorum
Ve secdedeki alnýndan öpüyorum…

…

Sosyal Medyada Paylaşın: