"Hallâc-ý Mansûr nerelerdesin? Gel de dertleþelim..." demiþtim…
Meðer sineme mihmân… Hâlleþtik de,
Dedi Hallâc-ý Mansûr:
- "Dil’in yandý mý gülden?
Tamu, cennet-ü sürûr
Hâlleþen yoksa hâlden.
Hakk’ýn rahmeti pek çok,
Beþer akla esrâr yok,
Takva yay’ýndaki ok,
Kurtarýr kýyl-ü kâl’den.
Her an, sýrdýr, sýnavdýr,
Þeytân avcý, hem avdýr,
Çile bir kutlu vav’dýr,
Nûrlar doðarken tülden…
Hisler yârdir, rûya yâr
Sükût et… Varsa aðyâr…
‘Hiss-i kable’l vuku’ var
Dost ulaþýr menzilden!
Evvel nûruz, ahir nûr
Âþkýn Kevseri billûr
Nâmým Hallâc-ý Mansûr
Yolum geçmektir, kuldan!
O verir ve O alýr,
Þükredene Yâr kalýr,
Mihmân mihmâný bulur,
Tadýlýr ayný baldan…
Nasiptir ol muhabbet,
Melekût’te þahadet
Hidayet ve hidayet
Her cenahtan, her koldan…
Beyâzî cân hâl buydu…
Mahlasýný kim koydu?
Ezelden takdir O’ydu…
Yazar ummâný çölden!”
Beyâzî - siyahtakibeyaz
15.01.2014 22:57