MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

savruktur kör bir akıl karanlıklara…
AZAP

savruktur kör bir akıl karanlıklara…










alýn teriyle topraðý sulamayanlarýn topraðýn nimetinden asla ki payý da olmaz…
arsýzca ve edepsizce vefayý gönlünden çýkartan kadýnýn evlada sütü yaramaz…



þu an kopuk bir gölge terk ediyor
kiþiliksiz bir insaný
oynak yaþam kim bilir kimlerin sýrtýna çöküyor
ruhta koparken fýrtýnalar
içim ne kadar örselenir bilsen ki ne
süründükçe aþkýn deðerleri toprak aðlar
bir nefes versen de o afsunlu geçmiþine
hatýralar tüm yaþam da bir anda toz duman olur
hepimiz düþeriz daðlarýn en ücra köþelerine
ne yol kalýr ne de bir iz her þey ortadan kaybolur
… ve hiç olur

en sonunda tek deðerdir elimizde
canhýraþ sarýldýðýmýz o daldýr bizim kurtuluþumuz
ar ve edebi koparan düþer bir hayasýzýn ayak diplerine
zul olur kendi gönlümüzle yaþama kattýðýmýzýn düþ
zebaniler öz köþelerinde acýmasýzca dans ederken
bir kara kedidir ayak altlarýna bulaþan
bulut küser kalýr baþýmýzýn üstünde
ve de bizler özü kayýp mevsimleri bekler de dururuz
giz çýka gelir karanlýk kuyusundan
mutluluðu boðar da alýr o zifiri dehlizlerine
….emek piç olur

aþk ki o bir tek gerçekte vardýr fani taklitlerde gezerken
nefes bile söz dinlerken son ana kadar
iliðimize iþlenmez tüm hayatýn nimeti
hep bu dünyada gerçekler efsunlu kalýrken
nefsin çubuðudur hep sýrtýmýzdan yakalayan
ve insanlarýn biçareliði hep kanar
canice yapýlan vahþetlerden
uzak denizler de hayal olur hakka dönülmeden
….. visal artýk geç olur

içimizdeki tüm güzellikleri
çýlgýnca bir yaþamýn boþluðun da yakarýz
sözler hep bildiktir ar ve hayadan uzaða çekerken
tasa taþýmaz yürekler baþa geleceklere
hep geçmiþte geçer ömür düþüncelerde
görmez bile mevsiminin güneþini
zira mevsimler hep kovalar birbirini
vefa olmazsa ar ve edep çýplak kalýr
…iblisten kaçýþta güç olur


aptalca bir yaþamýn dizginleri kopunca
gerçeklerin yüzü batar gözümüze
yaþlandýkça yürek içlenir
kanadýkça içlenmeler çýplak yaþama alýþýrýz
yaka paça koparttýk yaþamýn ince dallarýný
yaðmaya uðrarken yaþamlar
meçhul bir yöne doðru sürüklenir kayýðýmýz
savrulur kör bir yaþam karanlýða
varlýðýmýz bir halt sanýr kendini
dimdik karþýsýn da duran gerçeðin karþýsýn da…
…oysa tüm hayat hiç olur



(17.04.2014) AZAP…






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.