Ben bir papatyayým ,çorak topraklarda boynu bükük mahzunca açan. Biri gelir koparýr beni dalýmdan,Fallar bakar bembeyaz yapraklarýmla. Seviyor sevmiyor koparýr bir bir yapraklarýmý, sonra kaldýrýp atar sevse de sevmesede , Ben bir papatyayým, bakmayýn öyle boynu bükük mahsun duruþuma.
Ben bir papatyayým, bilmem kaç bin sevgilinin baþýnda taç olan. Ben bir papatyayým sevdalar bittiðinde ayaklar altýna atýlan. Belki bu yüzdendir mahzun duruþum ,boynu bükümlüðüm. Ben bir papatyayým, bu yüzdendir inadýna boy vermiþliðim...
Ben bir papatyayým, özgürlüktür benim adým. Yakýþmam hiç bir saksýya koparýlsamda yakýþtýgým kadar kýraç topraklara. Kaç bin gönül aldý sevgililer benimle, kaç bin yüreðe dokundu taçlarým, Ben bir papatyayým, kaç bahar geçse de üstümden hüzünlüdür yapraklarým...
Abdullah KARTAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah KARTAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.