SÜHEYLA

Neredesin bu akþam neredesin Süheyla,
Sensizlik yanðýn , içimde kopuyor vaveyla,
Gece büsbütün kapladý ,hüzün sardý her yanýmý,
Sensizim bu akþam yalnýzým Süheyla...

Zaman çok çabuk geçiyor Süheyla,
Yokluðun alýp götürüyor beni bin yýl öteye.
Bak gün bitti vakit erdi geceye,
Sonsuzum bu akþam gidiyorum Süheyla...

Oysa ne çok bekledim seni yalnýzlýðýn kuytu köþesinde,
Ihlamur mevsimi geçti,Eylül bitti,Kýþ ulaþtý bahara,
Kuþlar ötüþmekte hep eski neþesinde,
Bir sen eksiksin Süheyla bir sen yüreðimin en deli köþesinde...

Bu kaçýncý cemredir düþen topraða,
Kaç kez yeþil renk verildi yapraða,
Yine açtým ellerimi yakarýyorum Mevlaya,
Duamdasýn bu akþam,Benimlesin Süheyla...

Dýþarýsý buz gibi soðuk ayaz mý ayaz,
Yokluðun yaðýyor üzerime kardan daha beyaz,
Kýþ bitiyor bahardan sonra ki yaz,
Bekliyorum gelmelisin Süheyla,
Öleceksen benimle ölmelisin Süheyla...


Abdullah KARTAL
Sosyal Medyada Paylaşın: