kuraklaþtýkça aþka kalbim, çöle inen yaðmur misali bana her gün bir damla sen düþeceksin ben sana yandýkça her saniye, sen iklimsiz duygularýnla en ateþli aþklarýnda bile üþüyeceksin
bilmeyeceksin, aklýmda ne kadar kaldýðýný ve hiç öðrenemeyeceksin giderken neleri aldýðýný... aklýna geldiðim her saniye eteklerin tutuþacak senden habersiz gökyüzünde bir eylül akþamý, gözlerim gözlerinle buluþacak anlamayacaksýn seni her gün ýslatan o yaðmurun sende tükenmeyen o gururunun olduðunu anlamayacaksýn, bende baþlayan aþkýn en saf halinin, sende doðuþtan son bulduðunu. çehrende kalmýþsa benli günlerinden bir parça hüzün aynalarda kýrýlacak, baþkalarýna resm olan o yüzün unutulacaksýn belkide günün birinde unutulacaksýn evet, ve minik bir el kalacak bu kalpte senin yerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
EnesC. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.