MELEK MİSİN BE KADIN

MELEK MÝSÝN BE KADIN
Bu gece yüreðim tutuklu kaldý.
Çýplak pencerede aðlýyor ruhum!
Sen ben deðilim, ben de sen.
Ama söz geçmiyor gönlümde ki fermana.
Tut ellerimi götür sinene,
Kavrulsun tenin ateþimle bu gece.
Gözlerim haykýrmak istiyor,
Seni görünce.
Dilim suskun ise bir bildiði olmalý.
Bazen gözler sustukça anlamlý olur.
Senin gözlerinde olduðu gibi.
Çöller yeþerir dudaklarýnda,
Yýldýzlar seviþir gözbaðýnda.
Hayat duruyor yanýnda.
Sensiz Cennet bile Cehennem olur.
Umutsuz hayatýma güneþ gibi doðarsýn.
Gecemi gündüze çeviren sensin.
Senden baþkasýný bu yürek,
Nasýl beðensin?
Vicdana gel de uðra yanýma!
Ýçimde susuz fýrtýnalar kopuyor.
Bedenim seni ister, yanýp tutuþuyor.
Nefesim kesildi kollarýnda,
Sen melek misin, be kadýn?
Dudaklarýmda mühür olsan,
Gözlerimde fer.
Dilim dolansa adýna,
Senden baþkasýný hiç söyleyemem.
Kokunu bulaþtýrma yastýklara,
Sadece içimde kal!
Kýskanýrým seni her þeyden,
Melek misin be kadýn?
Yaðmurla çýkýyorsun ortaya,
Yaðmur sen misin yoksa?
Hangi renkte gizlisin,
Söyle de onu giyeyim?
Bahar bitti yaz oldu,
Sen yoksun.
Görünmesen de olur,
Her zaman benimlesin bunu bil.
Aþk çocuðu oldum senin uðruna,
Dön artýk ne olur!
Usulet Güner

Sosyal Medyada Paylaşın: