çatladý hayatýn karotisi beni tutan yok kirpiklerime serilmiþ diplerin krokisi uçurumotu kesitinden maviliklere gözucuyum
bayatladý umudun parodisi gerçek, kemikten bir ok ritüel mi diyor birisi korku yutmuþ bir çocuðun derin rihterli baþucuyum
buza keser elleri, ateþin solstisi diþkýran düþleri kurmak yok sonrasý, sudan bir aynaya çarpmak gibi anlamdýr, boþluktaki sesi bir meþaleyi yakan kibritucuyum
çatýrdadý, bu eþyanýn hemeostasisi akrep yürüyüþünde korku kervanýnda keþifçi çok yanýlgýdan teþkil belki cümlesi cankýyýðý nehrine sokulmuþ bir fikrin ayakucuyum
matlaþtýrdý beni hayatýn mortalitesi yaþayýþ, bir denence seçilmiþliði çoktan hazýr bir ok, sanki hýrdavat farkedilmiyor ölüsü dirisi fýrtýna ihtimalinde ilk feragat hayatýn umurunun týrnakucuyum
sýralandý porteye piþmanlýk harmonisi bir tirat attýr atlas kuvvetinden yeter ki dökülsün çakýllarý fillerin, yüzünse kil çizilmiþse herkese bilmediði bir remil evet, sahibiyim cevaplarýn... sor yaþam bilmecesinde, hiçlik daraðacýnda ipucuyum
banaydý bu tellal, bu kýyamet seramonisi maðarayý yýkacak irtifa kuvvetli bir çöküþ ama deðirmende çarklar týkýr... kalp, akýl tamam terazi kefelerinde birer anka irisi dolmasý muhtemel bir testi ile, sabýr döþeðinde çile dergahýnda, kýyýda köþede uykuucuyum. 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.