/Yüzsüzlük etme dedi
Korudu kendini mai
Yine tarifsizliðin koynuna düþtü gücüm/
Adýna mahkum bu hisler
Kirlenmeye hevesli kimlik
Deliriyor iðne oyam kýrmýzýdan yeþile
Yasaklarda otuzaltý saatlik uykusuzluk
Caným diken göðsüme
Ýçindeki yaþlarda boðulsun diye deniz
Ýlle de deniz
Karanlýk kadar hakikatliydi mesafe
Þimdi kan kokusu baþ ucum
Sessizliði kemiriyor beynimi muallimin
Susuyor kendime aitim dedikçe
Ýlle de üzülüyorum iþte
Gönlümü endiþene karýp gidiyorsun ya
And olsun gizemine yandýðým ölüm
Babaannemden miras kalan biçemle
Asansörde varacaðým yokluða
Beyaz tende hakir
Ýlle de ölüm diye