MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bu şehr-i Stanbul
Makberî - Ahmet Akkoyun

Bu şehr-i Stanbul


“”Bu þehr-i Stanbul ki bi mislü bâhâdýr
Bir sengine yekpare acem mülkü fedadýr”” Nedim

Nedim’in bu sevdasý Ýstanbul’a sezadýr
Ondan ayrý kalana nefes bile ezâdýr

Evet der-saadetin aþký böyle bir hâldir
Eðer varsa bir eþi gökyüzünde hilaldir

Zamana zincir vurdu Nedim’in serenâdý
Bir adý Ýslambol’ken Nedim’di diðer adý

Boðazda bir kahvede bu hâlin içindeyim
Encâmýna bakarken neden ve niçindeyim

Vakit akþama yakýn gözbebeðimde efkâr
Müstehzi dudaðýnda hâlâ o eski vakar

Güneþ tebessümünü deðdirirken boðaza
Denizde kýzýl ahenk benziyor çeþm-i naza

Karþýmda Kuleli’nin kasvetli duran yüzü
Hâlâ heybet timsâli gecesi ve gündüzü

Çamlýca’nýn efsunu hýfz ediyor geçmiþi
Baðrýný kemirirken asrýn garabet diþi

Beylerbeyi kimsesiz boynu bükük yaralý
O eski günlerine gözlerini vuralý

Ýki inci gerdanlýk iki kýtaya hâkim
Nasýl mesrûr olurdu eðer görseydi Nedim

Varlýðýndan habersiz üstünde binlerce kul
Kim derdi ki kalacak böyle sevgiden yoksul

Aðla Ýstanbul aðla ey gevher-i yekpâre
O eski haþmetinden nasýl kaldýn biçare

Ýki kadim dostuz biz mayamýz su ve toprak
Haydi, gel aðlayalým geçmiþi yaprak yaprak

Sen kýzýl yalnýzlýðýn destan dolu yongasý
Ben o yalnýzlýðýnýn gönüllü prangasý

Sanki ikiz gibiyiz yolumuz bahtýmýz bir
Bizim bu hâlimizi kimler edecek tabir

Ýki sevgili gibi yalnýzlýk hikâyemiz
Yalnýzlýkta tükenmek belki de son pâyemiz

Can Makberî diyerek koynuna al sar beni
Ezelden ta ebede yâr bilmiþim yâr seni

____________Makberî


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.