Yedi Kat Kahverengiydi Gözleri

Mesela,mavi yaðmurlar yaðarken yeryüzüne,
Gökkuþaðýnýn yedi kat kahverengiliðiyle gel bana,
Umudun rengini sorarken aþk,
Beyaz kuþlar konsun avuçlarýma.
Sen diye,ben diye,biz diye.
Karanlýðýn elli tonunda gizlensin günahlar.
Turuncu hüzünlerin deðdiði akþamlar öpsün dudaklarýmdan,
Hiç gelmediðin günler adýna..
Sev beni sonra!
Kýrmýzý düþlerin gül kurusu sabahlarýnda,
Tamda sarýlmýþken sensizliðin fýrtýnasýna,
Gözbebeklerimden as beni,
Umudu siyah olan aþklarýn aþkýna.
Bir eflatun rüzgar essin daðýnýk gözlerinden,
Güneþi uðurlarken kalbine,
Fildiþi gecelerin koynunda büyüttüðüm kokunu ýsmarla,
Yelkensiz gözlerimin battýðý denizlere,
Sonra bir yýldýzýn koynunda bul beni..
Veda buselerini kondurmadan yanaðýma,
Seni seviyorum fýsýltýlarý dokunsun avuçlarýma.
Ve,bir ben kalayým kalbinin tam ortasýnda.

Elif YýLmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: