karantina

bu ses
buna dayanmalýyým
titreyen ellerime de.
korkunç filmler seyrediyorum
korkularým korkup taþýkardim sonu olsun diye bu kentin.
artýk kapamalý perdeleri
ne ýþýk
ne güneþ
ne de gölge oyunlarý
yalnýz yalnýzken kayýp
yalnýz yalnýzken münzevi
trafik iþaretlerine aldýrmadan
taþýmalý
aþýnsýn
ergen kalbin diz(e)leri.







bu ikindi vaktini kovan daðbaþlarý
ezandan çok salaya uyanan kentin duvarlarýndan kazýmalýyým
yüzümden silinen izi ve ilan tahtalarýna asmalýyým aynalarýn
sarhoþ kahkahalarýyla göðsüme oturan
göðsüme oturup izinsiz yerleþen
gýrtlaðýmda son nefesini veren o güvercini
yutkunmalýyým
buna da dayanmalýyým oysa
ölecekse yaþlanmadan
duvarlara çarpa çarpa
bu kentte
bu kentte olmaz!
burasý elleri cüzzamlý
örgülerinden asýlan gelinlerin mezarlýðý!
burasý olmaz
olmaz!








okunmadan atýlmýþ bakýþlarla dolu masam
büyük çarþýlarýn uðultusunda kaybolmuþ hýçkýrýklarla
ne suçlusu
ne de suçu belli mahkumlarla dolu
yalnýz herkes gibi olmayý isteyen
herkes gibi güleç bir kocamýþlýk hayal eden yüzlerle..







bak yine,
tenimi hiç sevemediði o renk acýtýyor
dayanamýyorum
harfleri terliyor dilimin
sürekli tekleyen bir saat örüyorken nabzýmý
gitsem
deprem gibi yýkýlsam tanýmadýðým bir kapý önüne
yada yürüsem
beyaz tülbentli kadýnlarýn ardýndan
aðýtlarýnýn dizinde kapasam gözlerimi
sancým zonklarken beynimin yüzünde
þakaðýmdan vursa beni yaðmur
devrilsem
erisem
karýþsam topraða
dirilir miyim yeniden bir gün damaðýnda bir tarçýn kokusuyla.








Sosyal Medyada Paylaşın: