yokluðunda hüzünlere tutsak yüreðim
aðlamaktan bitap düþtü gözlerim
yalan sevdalar bozar beni
ya beni olduðum gibi sev
ya da yaþantýmdan çýk artýk
adadým kendimi sensiz gecelere
olmasan da yanýmda yaþarým seni
bir volkan gibi taþar sýðmazsýn gönlüme
nefesim ol can ver bedenime
uzaklarda olsan da
yeminli sevdalarda yandýðýmsýn
seni çok sevdim sözlerine inandým
adýn bir dua gibi dudaklarýmda
açýp ellerimi gök yüzüne sesleniyorum
yaðmur damlasý olarak düþüyorsun üzerime
arýndýrabilir misin beni günahlarýmdan
içimde deli fýrtýnalar kopuyor
kaybolup gidiyorum gölgende
kenetlenmiþ ellerimiz ayrý da olsak
çok uzaklara rüzgarlar götürse de seni
bir kuþun kanadýna takýlýr olurum yanýnda
yeter ki
þaka gibi o sözü söyleme
unuturum seni desen de
bu can bu beden de kaldýkça
unutulmazsýn asla
dudaklarýma diþinle yazdýðýn adýmý
sende unutamazsýn
sen deðil misin sevda ateþinde yakan beni
hadi gel kolaysa deðiþtir kaderimi
göðsüme saplanan oku atarken
vereceði hasarý hiç düþünmedin mi...
Refik
10.04.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.