istemek yetmiyor bazen insan hiçte kuþ misali deðil çakýlýp kalýyor olduðu yere bir tarafa gidemiyor... bir gönlümüz kanatlý bizim birde aklýmýz... uçup gidene kadar ruhumuz aklýmýz ve gönlümüz aþký arýyor... bulduðu anda kanatlanýyor... uçtu uçtu bir kuþ uçtu bak iþte pencerene kondu... al onu içeriye... sar sýcacýk göðsünde... gönül uçtu uçalý... havada aslý kaldý... yoruldu, duruldu, dinlenemedi...
uçmak yetmiyor bazen...
sibel Sosyal Medyada Paylaşın:
sardunyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.