Mahşer Yolcusu

MAHÞER YOLCUSU
Özlemedim diyemem kolay deðil ayrýlýk,
Ýçimde fýrtýnalar kopmadý mý zannettin.
Bize ne oldu böyle tesbih gibi daðýldýk,
Son söz benimdi amma benden önce sen gittin.

Artýk ne aþk isterim ne baþým ersin göðe,
Sonu hasret deðil mi sevsen ne oluyor ki?
Vuslatsýz sevdalarým hangi kabire sýða,
Hüzünden ýzdýrap tan baþka ne kalýyor ki?

Ömrümün baharýna cemreler düþtü derken,
Zemheriyi hesaba katamadým bir türlü.
Vuslat mahþer yolcusu henüz vakit çok erken,
Yitip gitti elimden tutamadým bir türlü.

Hep yanlýþ duraklar da bekleyip mutluluðu,
Savrulan her umudun ardýndan baka kaldým.
Her sefer yarýnlara saklayýp mutluluðu,
Mazimi heba edip geleceðimden çaldým.

Yüreðimin son hali unutulmuþ bir mezar,
Ne dikili bir taþým ne bilen var adýmý.
Bedenim dolaþsa da ölmüþüm azar azar,
Ölmek gam deðil amma almadým muradýmý.
Fikri Pýnarlý.15.02.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: