sen mutlu olmalýsýn ömrünce mutluluk aðzýndan çýkan her sözcüðün þerhi olsun
öyle dost olun ki iyilikle canciðer olun
öyle aydýnlýk olsun ki yürüdüðün yol dünyanýn ekliptiði senin þehrine göre olsun ....... görülmemiþ bir mucizeydi gördüðüm oysa. tarihin þakaklarýnda seninle bir mucizeyi doðrulamak gibiydik.
sen susup içiyordun kalbimden sana akýttýðým þarabý. bir elveda býrakmayan fütursuz bir yolcu gibi, eldivenlerini giyiyordu içime nar aðacý býrakan ellerin.
ben rüzgara baðýrýyordum. bana çarpýyordu mýsralarým. sana tutulmuþ kirpikleri, ben ýslatýyordum gözlerimin ýrmaðýnda.
Lethe’ye atýyordum her sabah ve her akþam. aþk sunaðýna býraktýðým gözlerimi. seni çaðýrýyordum kainatýn her zerresine çarpa çarpa.
içimde bekleyiþ adlý bir heykeli yontuyordum. sana ulaþabilmek için ellerimde ruhumun çocuksu telaþlarýyla. bir nokta düþüyordum düþlere.
ne mýsra kalýyor geriye ne þiir yalnýzca gözlerin... ....... gözyaþý izi makyajla da kapanmýyor. sözlerindeki revolver çoktan daðýttý bir ruhu. þimdi çekildiðim kýyýmda uyumak unutmak...
bir günbatýmý þimdi. benden uzaða gitti. mevsim hazan deminde. sufle yok, figüran yok. herkes baþrol son perdede.
ihtilal yok, kirpik yok. siyah yok, gri yok. revolver yok, apolet yok. her þey, herkes, her yer. gitti gitti gitti. ihtilaller, kirpikler. siyahlar, griler. revolverlar, apoletler. kafiyeler bile. bitti bitti bitti.
girizgah tekriri maktada: gözyaþý izi makyajla da kapanmýyor. sözlerindeki revolver çoktan daðýttý bir ruhu. þimdi çekildiðim kýyýmda uyumak unutmak...
........ rüzgarýn saçlarýma konuþtuðunu. suyun ellerime anlattýðýný dinledim. ölümü de duydum o kayaya çarparken. her nokta sonrasý baðýra baðýra baþladýðýmdý aþk. kaç provada ölmedim lakin. bir kaçýnda "temiz öleydim" demedim deðil.
köpeklerin köpekçe savaþtýðýna þahidim. karýncalarýn gölgesinde. tek derdim bu olaydý iyiydi. bir taþtan kaç öðün kaynar. baþýma taktýklarým yalnýzca gül oyasý olsaydý keþke.
gözleriniz baþka konuþuyordu aðzýnýz baþka. bittiyse gidebilmeyi isterdim. sýrtýnýz daha baþka. küfrünü rüzgardan uzak tut.
fakat önemi yok pek çok þeyin þimdi. giden gider, kalanlarla çay içeriz. metafizik bulaþmamýþ bir masada. ................
ayaðýna kýna yakmaný istiyorlar, yapmayacaksýn!
býrak týrnaklarýn kirli kalsýn. yokuþta yorulur, týrnaklarý yorulur insanýn. yine de bir diriliþ bulur, kýyýdaki papatyanýn beyazýnda. gülen bir bebeðin süt diþinde. ebegümeci toplayan annenin nasýrlý ellerinde. senin de canýn kalbime gitsin, canýn kalibime
kýsaca. sus. dinle. þarkýlarý var kalbimin senin için.
........
bildiðim her þeyi unuttuktan sonra hiçbir þey olmadý. hiçten baþka sahibi olduðum bir þeyim yok benim. yüzüm; yüzün, yüzü, yüzümüz, yüzleri oluyor. tanýyamýyorum yüzümü. bahar her yerde. ihtilal mi. çoktan oldu.
.........
önce gelincik tarlalarýydý gördüðüm. bir doðum ve bir mezar taþý kördüðüm. sonra buðday sarý emek, alýnteri yürüdüðüm. sonra zakkum suyu, özlemek ve vuslatlarda öldüðüm. sonra zeytin dalý avuçlarýmýzda... .........
kafiyeyi deðiþtirdiðinden beri. bir heykelin orada otururken bulursun kendini. kuþlar gelir yanýna. yerden bir þeyler alýr. sen kendinde kalana bakarsýn. ve kýrlangýçlarý omzunun üzerinden geçerken görürsün. suyun ve rüzgarýn konuþtuklarýný dinledikten sonra. uyuduðun uykulardan gözlerini aralayýp. en sevdiðin elbiseni giyersin. yürümek iþte böyle bir þey. ..........
demirden aynalarýn var senin. aynalarýn demirden olmalý katlanabilmek için bunca þeye. þey diyorum, bu o kadar fazla ki her’leri de kaplýyor. pamuktan þeker gibi gülüþün var senin. gülüþün pamuk þekerinden olmalý direnebilmek için bunca þeye. ..........
dünün þiiri ben oldum. gözyaþý özgürlüðümde. sona tutsaklýðýmda. ellerimde gitme kesiði. kulvarýný þaþýrmýþ atlar ardýnda. at olmak mý dört nal tek eksiði.
þiirleri geri çekiyorum. bir doðru yanlýþlanýr. bu bir yanlýþýn da doðrulandýðý anlamýna gelir. kirpiklerin sýfatsýz artýk... herhangisin sen de... ..........
býraktýðýn gibiyim. gibiyim fazla oldu. býraktýðýným. ihtilal düþtü. kirpiklerim kanýyor. ............
serçe parmaðýma dokunma!
serçe parmaðýma dokunma! dokunma serçe parmaðýma sen deðil serçeler konacak. o gazel tütsülü gülüþünün isini sildim yüzümden.
üzüm tanelerine ettiðindendir boðazýndaki þarap yanýðý. mey diye gözlerimin kadehine kirpiklerini indirdim. remil diye izini tortulardan sürmeyeceðim bil ki. bil ki yanýk aþk þiirlerine mil diye adýný vuracaðým. bir unutmak helalinden bir unutmak seni bil ki, yapacaðým.
kim olduðunu yanlýþlayan tam bir burnu uzun. o kadar emindin deðil mi kendi gölgenin büyüklüðünden? güneþi kaybetmek hayaletini yakabilir ve acýdýr öyle. bir buzlu þiir tavsiyedir, benden olsun. sana adadýðým rýzký çalýnmýþ kirpiklerin kefaretidir.
ihtilali bir sýfatsýzda aramýþým yazýk, yazýk oldu. yoluna göz kokusu sana emanetimdir tamam mý? tamam mý bitti öyle yazýk bir öykünme gibi.
gittin! gönlünce gittin. selametin olsun. bu bir veda!
þiir dýþý adýn artýk kalemimi batýrdýðýmda kalbime. mavi mi yaðýyor gökyüzü bak kýrmýzý mý þimdi? inat deðil bu deliyim diyeceðim affýn çok deliye.
her kýlýða giriyordu aþk hem de her kýlýða senin için. soytarý oluyordu meþale ucundaki ateþe köz. seni tanýmýyorum beni tanýmýyorsun diye seni tanýmýyorum. þimdi bir kýlýða daha girdi aþk göstermeyen yüzünü.
gülüþünü yüzüme bulaþtýralý beri kördü göz. girizgahlarýndan soyutluyorum kendimi kirpiðine düþen þiirin. ellerinin, direnen ellerinin kasvetini görebilemek de varmýþ. yemin olsun düþünmeyeceðim seni, kalbim anmayacak adýný.
yokun yoktan baþka anlamý yoksa yoksun artýk. seni mucizeler bile varlamayacak, bilgi bile deðilsin artýk. kaç kez kýrýldým oysa kirpiðinin ucunda kaç kez kýrlangýç sürülerine karýþtým. yýkýyorum seni lanetli bir tablet gibi bu mabette.
bir yýkýk tabletsin artýk aþkýn sevda dokuyan ellerinde. bir yýkýk gemisin bu tersanenin seni sancýlayan kör bir körfezde. ücra bir kýyý þiiriydi kalemimin diþinden aþkýn sana ýsýrdýðý.
bitti. gitti.
nisan 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.