Adı Aşk; Annem
Gülümsemelerim bile aðlamaklýydý,
Onbir yaþýmýn karanlýk sokaðýnýn izleri damarlarýmdan kanýma karýþtý,
Kaným dondu, zaman durdu, ben durdum öylece aðladým,
Gözümden bir damla yaþ aktý, gözlerim sustu, ben sustum,
Annem sustu, hiiç konuþmadý...
Suskunluðunun hayali hiç gitmedi anne, sen gelmedin o gitmedi,
Ben bir daha konuþamadým, büyüyemedim, seni özledim ölemedim.
Sensizlik nedir bilir misin?
Baþýný annesinin omzuna yaslayamayan bir evlat
Sevgiye muhtaç, kimsesiz, yapayalnýz, çaresiz...
Elleri gecenin karanlýðýnda bomboþ,
Titreyen bir kuþ gibi kýrýldan, kapalý kapýlar ardýnda sarhoþ.
Oof der bir kere gelmez gerisi, mazi göz yaþý olur yürek alýngan.
Anne annem bana yüreðinden bir damla SEN verir misin,
O zaman söz gözlerimle aðlamam,
Ýçimi kanatýr kanýmý içerim yine de aðlamam,
Off yine üzdüm demi !
Çocukluðuma ver sensizliðime ver annem baðýþla beni.
Aþk nedir sana nasýl anlatýlýr bilmem ama bir tek sen varsýn annem
Bilirsin evladýn, canýn, kanýn, yalansýzdýr, yanlýþsýz
Birgün gülmedi ama birgün geldi o unuttuðu küçük kar taneleri kalbinin alevine kondu
Umut oldu, büyüdü sevgi oldu bu da yetmedi adý aþk oldu,
Dur ! dedim senin neyine, durmadý mabedim oldu
O da yetmedi sana anlattýðým ilk rüyam oldu.
Kýzma ama anne az önce yine aðladým,
Kýzma dedim ama mutluluktan aðladým
Ýlk defa içimde apansýz bir heyecan
Kalbim ilk defa yaþamak özlemiyle atýyor, yaþamak, yaþatmak...
Hiç dinmeyen mutsuzluðuma inat.
Olurmu sence !
Yüreðim senin sevginden baþka sevgiyi kaldýrabilir mi, inanabilir mi ?
Acým bir nevze olsun susarda aþk gözbebeklerimde konuþabilir mi ?
Biliyor musun anne kalbi çok yakýnýmda hissedebiliyorum, sanki içimde besliyorum
Bir o kadar da uzak içeriye giremiyorum
Söyler misin anne içim benden ne kadar uzaklýkta, sen içimdesin bilirsin
Söyle anne söyleki dimdik çýkayým hayatýn karþýsýna
Direneyim, yýkamayacaksýn beni iþte karþýndayým,
Sevdamla, umutla,
Aç yattýðým gecelerin, susuz sabahlarýmýn, isyan dolu haykýrýþlarýmýn hesabýyla
Çýktým iþte o dipsiz kuyudan diyeyim,
Öfkemin yerini sevgiye býrakýp çýðlýðýmý dindirebileyim...
Vakit geldi sanýrým, gitmeliyim
Zaman yine seninle su gibi oldu, sensizliðin durgunluðuna inat,
Biliyorum þaþkýnsýn sana ilk defa umutla geldim umutla gidiyorum
Ýsyansýz beyaz bir sayfayla,
Yolum uzadý bu defa anne, ayaðýmý takmayacaðým hiç bir çukura,
Yenilmeyeceðim bu defa sana söz.
Ben gidiyorum anne
Hani sana býraktýðým kalbim vardý ya
Ýçerisinde sadece senin olduðun, her köþesinde sen koktuðun
Oraya bir damla daha sevgi býrakabilir miyim ?
Seninle yeþersin gelincikler gibi, sana benzesin ölümsüzlüðün gibi
Büyüt onu anne, anlat, seni, beni, bizi anlat
Onun içimizden bir parça olduðunu anlat...
Hoþçakal anne
Sonsuzluðunun maviliðine hoþçakal,
Umut dolu adýmlarla gidiyorum
Umutsuzluðum tetikte, hoþçakal
Topraðýnýn kokusu özlemimde gidiyorum
Gözlerinin buðusunda adý aþkla gidiyorum,
Adý aþk ANNEM hoþçakal..
Erdal TAPAN
02.06.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.