Hadi Git

(Zaptý yakýn etti ölüm
Hücresinde kaldýðým odamýn)

Toz pembe hayallerimiz vardý
Adýna mutluluk dediðimiz
O kadar çok iþledim ki seni içime
Bir bilsen seni beklerken ne çok öldüm
Yýðýlsam þuracýkta
Sende anlarsýn biliyorum
Yaþamaya mecalim kalmadýðýný

Sende seviyorum diyordun
Bende
Gülüþlerim vardý
Gülümserken çocuklaþtýðým
Çocukça sevindiðim
Þimdi kuþ sesleriyle yankýlanýyor
Yorgunluðumun penceresine konan serçeler gibi

Defalarca yazýp karaladýðým sözlerim ben de kalsýn
Vicdaný yoksun yüreðinle birlikte
Mezar taþýna yatýrýlsýn acýlarým
Rüzgar saçlarýndan okþasýn
Bir çocuðun saçýný tarar gibi
Vurulsun papatyalar
Yaprak döksün sümbüller
Güller kurusun
Hadi git

Karanlýk sokaklarda
Ayak izlerini ne çok aradým
Tarumar olan yüreðimle
Kendimi kaybettim
Ulaþýlmaz oldun
Ulaþamaz oldum sana
Oysa ne çok içim de yaþattým seni
Öleceðimi bile bile
Gideceðini bile bile
Saçmaladým yine biliyorum
Sen bana aldýrýþ etme

Yýllarca hayat devam ediyor diye diye kandýrdým kendimi
Oysa hayat sen gidince bitmiþti
Ben ölmüþtüm sen gidince
Karanlýk odamý adýmlýyorum yine
Duvarlara dokunuyorum
Resminin asýlý olduðu duvarlara
Kokun nede çok sinmiþ
Hala ilk günkü gibi kokuyor
Karanlýk olmasa odam
Sen hala odamdasýn
Yanýmdasýn
Yanýbaþýmdasýn sanýrdým
Oysa sen yoktun
Yoksun sen
Varsa hakkým helal olsun sana
Hoþçakal
Hoþçakal ama bana hoþça’kal ma
Hadi þimdi git
Hadi git

Ýbrahim DALKILIÇ

08/04/2014
16:25 Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: