LARA
Bulutlar son yaðmur damlasýný dökerken içime
Kanayan yarama senin adýný verdim
lara
Bir düþün içine girdim sanki
Bir peri masalýndayým
Kalbime dokunuyorum
Sen varsýn içinde
lara
Gözlerimi yumuyorum geceye
Gökyüzünden bir yýldýz kayýyor avuçlarýma
Dokunuyorum
O kadar güzel ki
Sýmsýcak
Dünyanýn en güzel harikasý bu olsa gerek
Alýp göðsüme yatýrýyorum
Üþüyen, buz kesilen göðsüme
Ah lara
Gecemi gündüzeme kattýn
Hayallerim, rüyalarým sen oldun
Umudum sen oldun
Kiriþi parçalanmýþ bir odanýn içinde
Paslý pencereye korkuluk gibi dokunuyordu ellerim
Þimdi ellerim geceyi yararak
Gökyüzüne dokunuyor lara
Biliyorum lara
Çok uzaklardasýn
Ulaþýlmayacak, görülmeyecek yerdesin
Adýný duyunca yüreðim parçalanýyor lara
Adýn dilimde keskin bir býçak gibi þimdi
Konuþsam kanýyacak gibiyim
Konuþmasam ölecekmiþim gibi
Ama adýný kalbime yazdým lara
Ölsem de seninle yaþýyacaðým
Bir tek seninle
Ah lara
Nerdesin þimdi
Bir bilsen yüreðim nasýl parçalanýyor
Bir bilsen içim nasýl kanýyor
Bir bilsen aynalar bana nasýl düþman olmuþ lara
Ýçimde sis bulutlarý dolanýyor
Þimþekler çakýyor
Saðanak bir yaðmur baþlýyacak sanýrým
Ama korkmuyorum lara
Korkmuyorum
Seni yüreðimde koruyacak kadar çok cesaretliyim
Ben kendimi öldürürüm
Seni ele vermem lara
Ýbrahim DALKILIÇ
12/04/2014
02:00 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.