Özleye özleye alýþýyor insan Yokluðun buruk tadýna Baðlandýðýndan kopmaya Koptuðuna baðlanmaya Ýliðini arayan bir düðme gibi Giriveriyor sýðýnaðýný bulduðunda
Ki; Hangi pencere saklar sýcaðý soðuðu sonsuza dek Hangi ýþýk karþý koyar kapý aralýðýndan sýzmaya Bir zaman sonra Kurur içinin nemi Aldýðý rüzgârlarla
Bir boþluðu Kapamasa da kýrk yama Bastýrýr avazý hayatýn Bir sessizliði Bil ki; Unutmak deðil bu kabulleniþ Hayatýn ölüme galibiyeti
Ama Hiçbir duygu kaybolmuyor kalpte Ve biliyor musun adýnla seslendim birine dün Güldüm
Evinin salonuymuþ gibi Olur olmaz aklýmdan geçmemelisin
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.