BAHARI DA YAŞAR İNSAN
Hani gökyüzünden lime lime katreler süzülürken
Toprak yaðmurun kokusu ile nasýl da uyanýr
Hani baðlarý, bahçeleri taze çiçekler süslerken
Nasýl da doða yeniden canlanýr.
Ne sonbaharýn izleri kalýr
Ne kara kýþýn sisleri
Ne de fýrtýnalarýn heybeti..
Sakladýðý yerden çýkarýr gün güneþi
Ve sakladýðý yerden çýkarýr toprak tüm bereketini
Ýþte öylesine mevsimi geldiði zaman
Hayatý da bahar gibi yaþar insan
Sevgiyi,sevinci,neþeyi yüreðinde derleyip
Yaðmur gibi, güneþ gibi,toprak gibi
Etrafýna yayar ... zaman zaman
Her bahar bambaþka bir diriliþ iken
Her baharda düþlerimiz filiz verirken
Ve her bahar, içimizde beslediðimiz ümitlerimizi
Gökyüzüne salýverme mevsimidir
Elverir ki sabretmesini bilmek gerekir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.