düş kenti

geldiðinde
kentin iki gözü arasýnda
bir düþ çiçeði karþýlayacak seni
üzerine saten yýldýzlardan i mgeler
i mgelerin dilinde çocuk yüzleri göreceksin
sol tarafýna inþa edilen denizin mavisinden
bir tutam alýp
ayaklarýnýn yorgunluðuna sür
saçlarýnýn tozlarýný rüzgarýn nefesinde tara
ve havada uçuþan kelebeklerin ömrünü sev yavaþça

geldiðinde
çýkarýp üzerindeki yalnýzlýðý
hemen ilk gördüðün sus aðacýna as
aðacýn kökünde saklanan kelimeler
yalnýzlýðýný alýp
en kalabalýk romanlarýn sayfalarýna götürecek
sen düþünme
orada olduðu kadar mutlu
hiç olmadýðý kadar çok olacak
ve çýrýlçýplak kalan ruhuna
her köþe baþýnda duran
hayallerden birini giydir
sonra usul adýmlarla
ilerle aþk caddesinin kýrmýzý kaldýrýmlarýnda

yaklaþtýkça
umudun ahþap karnýna
heyecandan elinin içinde topla terli titremeyi
gözlerini kapat
ve aklýna ilk gelen beni düþün
bir ninni sesi duyacaksýn
ardýndan gök damla damla çocuklarýný doðuracak
birden martý çýðlýðýna oturmuþ kozalaklar
kirpiklerinin uçurumuna dokunacak
ve o an durup
kapalý gözlerini kaçak bir heyecanla açacaksýn

belki bir hayalin var oluþu olacaksýn
belkide var olan bir düþün gerçeði
sen bilmediðin bu kentin sesine kavuþtuðunda
anla ki
sana biriktirdiðim tüm yazýlarýn
son cümlesi olacaksýn


...
Sosyal Medyada Paylaşın: