İLAHİ ADALETTEN HİÇ KİMSE KAÇAMAZ
şair67
İLAHİ ADALETTEN HİÇ KİMSE KAÇAMAZ
Hile ile hurda ile, kumpasla,
Rapt-ý zap altýna alýnan
Makam, mevkii, unvanlar
Ýnsanlýk onuru adýna asla ve asla
Yüz güldürmez,
Ýnsanlýk onuru, haysiyeti, þerefi karþýsýnda
Düþkündür,
Asalet sayýlmaz
Þerefle bitirilmesi gereken, hayattýr derim
Kurduðun kumpaslar, ayaðýna dolanacak bir gün
Tatlý, tatlý yemenin acý, acý çýkarmasý var
Ýlahi adalet karþýsýnda, eriyeceksin bir zaman
Erim, erim
Sen üzülme, ey asalet, ey öz, ey medeniyet, ey cesaret
Allah kerim
Zalimlikle, zulümle baský, þiddet, sindirme ile
Abad olunmaz
Kin kibir, kumpaslarla taht-ý paye korunmaz
Dünya malý ile onurlu, þerefli vicdanlar satýn alýnmaz
Bak tarihteki, diktatörlerin þaþalý hayatýna
Ýstesen de acý ölümlerine, Fatiha bile okunmaz
Ýnsan hayatýna, insan boynuna yüklenen vebali
Aklýselim, vicdaný olan, hiçbir beni âdem bu yükü
Asla ve asla taþýyamaz
Bak burnundan kýl aldýrmayan Irak Devlet baþkaný
Saddama
Bak Romanya devlet baþkaný Nikolay Çavuseskunun,
Þaþalý hayatýna,
Yugoslavya Devlet baþkaný, Slobodan Miloseviç
Hedef oldular, tüyü bitmemiþ yetim bedduasýna
Kefene cep diktirmeye kalktýlar, yanlýþ üzerine
Yanlýþ yaptýlar
Kararmýþtý gözleri, tahý paye uðruna
Ýþte tarihin acý sayfalarýna kara yazýlan deliller
Lakin ne boynuna dolanan,
Yaðlý urgandan
Nede kafalarýna,
Vicdansýz yüreklerine sýkýlan
Kurþunlardan
Kurtula bildiler
Adam olup,adam gibi yaþamayý
Dik durmayý bilemediler
________Þair 67_____
Ali Cemal AÐIRMAN TARÝHTEKÝ BAZI DÝKTATÖRLER VE AKÝBETLERÝ ________________________________________
Ýnsanlýk tarihi var olduðundan bugüne kadar çok önemli bir süreçten geçmiþtir. Yerleþik hayata geçip toplumsallaþtýktan sonra toplum yaþamýný düzenleyen kurallar koymuþlardýr. Bunlar;
1- Hukuk, 2-Din, 3-Ahlak, 4-Görgü (Adab-ý muaþeret) kurallarýdýr. Ancak iktidarý ve gücü bir þekilde ele geçiren ruh halleri normal dýþý sayýlabilecek bazý insanlar diktatör olmuþ, yönettiði ve kendisinin gücünü sarsabilecek karþý duran insanlara her türlü acýyý yaþatmaktan kaçýnmamýþlar, ülkelerini ve dünyayý cehenneme çevirmiþlerdir.
Yeryüzündeki bilinen diktatörlerin ölümleri de hayatlarý gibi birbirine benzemiþtir. Kimi sürgünde yaþamýný yitirirken kimi de idam edilmiþtir. Mýsýr ve Tunus’ta yaþanan son geliþmeler de
"Zulüm ile abat olanýn ahiri berbat olur" atasözünü bir kere daha doðruluyor. Bütün siyasi yetkileri kendilerinde toplayan ve halklarýna her türlü acýyý yaþatan diktatörlerin çoðu halk ayaklanmalarýyla devrildi. Bazýlarý gönderildikleri sürgünlerde yaþamlarýný yitirirken, kimi diktatörler ise ya öldürüldü ya da intihar etti.
Libya’nýn devrik lideri
Muammer KaddafÝ i’nin canlý yakalanýp asiler tarafýndan linç edilmesi tarih sayfalarýnda kalmýþ eski diktatörlerin sonlarýný akla getirdi. Halklarý tarafýndan istenmeyen adam ilan edilen diktatörlerin çoðu ecelleriyle deðil kurþuna dizilerek, intihar ederek ya da idam edilerek ölüyor. En büyük ortak noktalarý ise son sözlerinde saklý: “Sahiplik duygusu.” Diktatörler genellikle son nefeslerini vermeden hemen önce ülkelerinin “kendilerine ait” olduðunu vurgularken üzerlerinde yaþayan insanlarý da kendi çocuklarý olarak betimlemiþ. Týpký Kaddafi’nin 42 yýllýk iktidarýnýn ve 69 yýllýk yaþamýnýn ardýndan memleketi Sirte’de halký tarafýndan linç edilirken “Ben sizin babanýzým, evlatlarým; beni öldürmeyin, haramdýr” sözlerinde yansýttýðý gibi.
Diktatörlerin feci sonlarýna yakýn tarih içindeki en acý örneklerden biri de devrik Irak lideri
Saddam Hüseyin’in idamý oldu. Irak’ý 24 yýl boyunca demir yumrukla yöneten devrik lider Saddam Hüseyin, bir yýl süren Duceyl davasýnda aldýðý ölüm cezasýnýn temyiz makamý Yüksek Mahkeme tarafýndan da onaylanmasýndan sonra 30 Aralýk 2006’da asýlarak idam edildi.
Tunus’ta, seyyar satýcýlýk yapan Muhammed Buazizi’nin, arabasýna polis tarafýndan el konulmasý üzerine Sidi Buzid þehrindeki bir devlet dairesi önünde kendisini ateþe vermesi sonu hayatýný kaybetmesiyle baþlayan protestolar bölgedeki birçok ülkeyi etkiledi. Seçimle iþ baþýna gelen fakat 23 yýl boyunca halkýný demir yumrukla yöneten Devlet Baþkaný
Zeynelabidin Bin Ali, iþsizlik ve yoksulluk yüzünden baþlayan halk ayaklanmasýnýn sonunda ülkeden kaçmak zorunda kaldý.
Sokaðýn baskýsýna boyun eðerek, 14 Ocakta, iktidarýný býrakýp kaçan Zeynelabidin Bin Ali gibi
Hüsnü Mübarek de yýllardýr baský altýnda tuttuðu Mýsýrlýlarýn 18 gün süren protesto gösterilerinin ardýndan 32 yýll ýk iktidarýný býrakmak zorunda kaldý.
Enver Sedat’a yapýlan suikastýn ardýndan cumhurbaþkanlýðý görevinin yaný sýra Ulusal Demokratik Parti’nin liderliðine de seçilen Mübarek, 1987, 1993, 1999 ve 2005 yýllarýnda yapýlan ve muhalefetin katýlýmýnýn kýsýtlandýðý seçimlerde arka arkaya dört kez göreve seçildi. Seçimle iþ baþýna gelen fakat demokrasiye inanmayan ve oðlu Cemal Mübarek’i yerine geçirmeye hazýrlanan Hüsnü Mübarek, 1981’de ilan edilen sýkýyönetim ile elde ettiði olaðanüstü yetkileri muhalif sesleri bastýrmak için kullandý.
Tarihin en kanlý diktatörlerinden
Adolf Hitler , 1934’de Hindenburg’un ölümü üzerine devlet baþkanlýðý ile baþbakanlýðý birleþtirerek diktatör oldu. 2. Dünya Savaþý’nda tüm dünyaya büyük acýlar yaþatan Hitler, 1945 Nisan ayý sonunda, Almanya’nýn yenilgisi kesinleþip Ruslar Berlin’de ilerlerken, son anlarda evlendiði Eva Braun ile beraber intihar etti.
Avrupa’nýn ilk faþist lideri olan Benito Mussolini de Ýtalya’da 1922’de baþa geçmesiyle baský ortamý baþladý.
Duçe , Faþist Parti dýþýndaki diðer partileri kapattý. Sendika hareketlerini kanun dýþý ilan etti, kitap ve gazetelere sansür getirdi, eðitimi sýký kontrol altýna aldý ve bunun gibi birçok düzenleme yaptý.
Mussolini ile sevgilisi Clara Petacci, 28 Nisan 1945’de Ýtalyan mukavemetine mensup savaþçýlar tarafýndan öldürüldü. Ertesi gün Mussolini, sevgilisi ve birkaç yandaþýnýn cesedi Milano’da Loreto Meydaný’nda sallanýyordu.
Avrupa’nýn son diktatörlerden
Nikolay Çavuþesku ise komünist lider Gheorghiu-Dei’nin 1965’te ölümünden sonra, Romanya’nýn lideri ve Devlet Konseyi Baþkaný oldu. Serbest düþünce ve medya üzerinde çok sýký kontrol uygulamaya baþlayan Çavuþesku, her þeyi karneye baðladý. Bu uygulama, ciddi yiyecek, giyecek ve ilaç sýkýntýsý doðurdu. Halk açlýk sýnýrýnda yaþarken Çavuþesku lüks ve ihtiþama dayalý bir yaþam sürdürdü. Doðu blokunun göçmesiyle birlikte Çavuþesku’nun iktidarý sallanmaya baþladý. 1989 yýlýnda Çavuþeku, Macar asýllýlarýn yaþadýðý Timaþvar’da gösteri yapan halka ateþ açýlmasýný emredince, baþlayan devrim hareketi dalga dalga yayýldý. 22 Aralýk 1989 tarihinde karýsýyla birlikte kaçmaya çalýþýrken yakalandý ve ihtiþamlý yaþamý, eþiyle birlikte idam mangasý önünde son buldu.
Balkanlarý kan gölüne döndüren eski Yugoslavya’nýn, savaþ suçu iþlemek suçundan Lahey’deki mahkeme tarafýndan yargýlanan eski devlet baþkaný diktatör ruhlu
Slobodan Miloseviç , 11 Mart’ta hücresinde kalp krizi geçirerek öldü.
Portekiz’de 1932 yýlýnda iktidara gelen Antonio de Oliveria Salazar, 36 yýllýk iktidarýnda halkýna büyük acýlar yaþattý. 1968’de beyin travmasý geçirdikten sonra 27 Temmuz 1970’te öldü.
Filipinler’de 1986’da halk ihtilaliyle devrilen ve yurt dýþýna kaçan
Ferdinand Marcos, 1989’da Hawai’de öldü. Ülkesinin milyonlarca dolarýný yurt dýþýna kaçýrdýðý bilinen diktatörün eþi Ýmelda Marcos ise sahip oldu ðu binlerce çift ayakkabýsý ile dünya kamuoyunun uzun süre dikkatini çekmiþti.
32 yýl boyunca adýný Zaire olarak deðiþtirdiði Kongo’da iktidarda kalan Mobutu Sese Seko, kendi adýný da Mobutu Sese Seko Kuku Nbengdu Wa Za Banga’ya (Zaferden zafere koþan) çevirdi. Mobutu, ülkesinin ekonomik iflasý ve zorlamalar karþýsýnda 1990 yýlýnda çok partili sisteme geçerek, ilk kez muhalefetten gelen bir baþbakan ile iktidarý paylaþmak zorunda kaldý. Kabile birliklerinin iktidarý ele geçirmesinden sonra Fas’a sýðýnan
Mobutu, 7 Eylül’de sürgünde yakalandýðý kanser hastalýðýndan öldü.
Paraguay’ý 1954-1989 arasýnda diktatörlükle yöneten
General Alfredo Stroessner , 35 yýllýk iktidarýn ardýndan 1989’da devrildi ve Brezilya’ya kaçtý. Diktatör, 93 yaþýnda sürgünde hayatýný kaybetti.
Etiyopya Ýmparatoru Haile Selasiye’yi 1974’te deviren askeri yönetimin önde gelen ismi olan Mengistu
Haile Mariam’ýn , 1975’ten 1991’e kadar süren yönetim süresince yüz binlerce Etiyopyalý ülkesini terk ederek, çeþitli ülkelere sýðýnmak zorunda kalmýþlardý. 1991 yýlýnda devrilen ve Zimbabve’ye sýðýnan devrik diktatör, ülkesinde yapýlan gýyabi yargýlamasýnda ömür boyu hapis cezasýna çarptýrýldý.
Ýngiliz Algernon Sidney demiþ ki “Bir Ulusu tek kiþinin idare edebileceðine inanýrým, þu þartla: O adam ayaklarýnda çizme, elinde kýrbaç, O Ulus sýrtýnda semerle doðarsa.”
Atatürk diyor ki; « Ben diktatör deðilim. Benim kuvvetim olduðunu söylüyorlar; evet bu doðrudur. Benim arzu edip de yapamayacaðým hiçbir þey yoktur. Çünkü, ben zoraki ve insafsýzca hareket etmek bilmem. Bence diktatör, diðerlerini iradesine boyun eðdirendir. Ben, kalpleri kýrarak deðil, kalpleri kazanarak hükmetmek isterim. » Zulm ile abad olanýn ahiri berbattýr,Ýnsaný insanlýktan alan, þahsi menfaat,þahsi hesap
þahsi kibir, þahsi ihtirastýr
Bunu getirileri, istesende istemesende ,insana onura þerefe haysiyete, gölge düþüren iflastýr
Dikta heveslerine, diktatörlere tarihi bir hatýrlatma
Öz geçmiþlerine tutulan bir ayna
Saygýlarýmla
____Ali Cemal AÐIRMAN______
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.