Zifiri karanlýk sokaklardayým, Kaç köþe baþlarý dönüyorum selsefil.. Kaldýrýmlar o kadar yüksek ki, Her adýmýmda düþünce yokuþlarýnda týkanýyor ruhum.. Nefes nefese ayrýlýk melodileri mýrýldanýyorum, Unut, Yaþanmamýþ say diyorum, Olmuyor ki, Gitmiyor yüzün gözlerimin önünden.. Her saniye sevgimi anlata anlata, Kýrdým yüreðimin camdan nazar boncuðunu, Paramparça, Tuzla buz.. Unutmak istediðim anýlarýn gölgesinde yaþamak, Zaten zordu, Birde cam kýrýklarý eklendi.. Baþlarda zor geldi, Derinden kanýyordu kesiklerim, Pansuman yapmaya çalýþtýkça da, Yaralarým inatlaþýyor benimle, Ýyileþmiyor.. Böylesine yara bere dolu yüreði, Eski haline getirmeye de takatim kalmadý artýk.. Sevdalý gözlerimi sonsuz karanlýða emanet ediyorum þimdi, Artýk Son Demin’de yüreðim.. S.K. NiLaS 20 OCAK 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
SezeNK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.