Rüzgarlar Şehiri

Söylesene mesafeler mi egnel ?
Kalpler arsýnda köprü kurmaya.
Kariyer mi hayattan önce gelen?
Söylesene,
Deðer mi sevdaya nokta koymaya?

Ben sendim,sen bendin,
Ikimiz ayný insandýk.
Ayrýlýkta saniyelik özlemimdin,
Biz etle kemik gibi,
Beraber olmak için yaratýlmýþtýk.

Ýnsanlar mutlu olmak için neler yapýyor,
Zenginlik veya para,
Hiç bir zaman mutlluk getirmiyor.

Rüzgarlar þehirinin loþ ýþýklarý seni kandýrmasýn,
Ýzin verme kader yolarýmýzý ayýrsýn,
Aklýnýn deðil,
Yüreðinin söylediði tarafa koþmalýsýn,
Yani bana,bana varmasýlýn.

Hatýrlýyorsan?
Sana demiþtim,gidelim buralardan,
Telefon olmasýn,rahatsýz eden olmasýn.
Demiþtim,
Yudum yudum içelim sevdayý aþk bardaðýndan.

Tiflise,
Batuma,
Trabzona,
Ordanda Ýzmire,
Ýki can tek yürek olalým,
Yabancý bir memlekette.

Kimse görmesin bizi Allahtan baþka,
Tadýna varalým sevdayý doya doya.
Sarýlalým denizin kýyýsýnda,mehtabýn karþýsýnda,
Tebessüm edelim,
Bize haset ile bakan yýldýzlara.

Kavuþmak için bahane arama,
Þehir veya ilçe hiçbir farký yok,
Cennet olur kasaba,
Aþk tek vücut olduðunda.


Rüzgarlar Þehiri-Bakü’nün lakabý

Vagif Seyyah Hüseynov


Sosyal Medyada Paylaşın: