HOTÖ'NUN ÇADIRI

Ayý oynaþa salýp,
Yýldýzlarla seviþirken,
Hotö’nun Çadýrýnda.
Bütün þairleri rüyamda gördüm.

Mevlanayý gönüllerde ararken,
Karanfil kokan kitaplarýyla,
Þanlý bir bayrak misali,
Tamer Abuþoðlu gelmiþ, duruyordu.

Karla karýþýk, bir yaðmur yaðýyordu,
Ve elindeki “Sarý Mektep” kitabýyla
Ercüment Asaf Yanýç.

Mehmet Türkanýn,
Gözleri destan okuyordu;
Dedekorkuttan; Niyazi Yýldýrým
Gençosmanoðlundan.

Abdulhadi Bay;
Kumruda kucak açarken
Kültüre sanata ve edebiyata;

Gözleri ýþýl ýþýldý Hekimi’nin.
“Tutsak Yollar”da.
Ve hafiften gülüyordu.
Vahittin’in resmine bakarken.

“Mavinin yaþ günüymüþ,
Mehmet Kara,
Anasýnýn aþure çorbasýný daðýtýyordu,
Týlsýmlý elleriyle.

Uyandým ki,
Ne þair, ne de þiir var çadýrda.
Nede anasýnýn aþure çorbasýný ,
Daðýtan Mehmet Kara.

Ala haaaa, dedim
Ve güldüm kendi kendime.

Hani ya?
Nerede Nazey?


Ahmet AYAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: