Dün gece çöktü üstüme kara bir sis sanki nisan yaðmuru içimde kaldý düþünce özgürlük birde umut daldým öylece eskilere.
gölgemi aradým topraklarda uçup gitmiþti sevdalar.
bedenim emanet ölüme aldýrmadým geçip giden zamana sanki kazasýz yürek çýrpýnýþlarý sýðýnmýþ benziyordu çocukluðuma.
gökyüzünün yoksun bulutlarýnda süzülüyordu nisan yaðmurlarý aklýmda kalan tek yalnýzlýðýmdý oda çoktan kapýldý gitti þehrin rüzgarlarýna.
iki elimle sarýldý bedenime usulca kayboldu yýldýzlar baþladý içimde korku ve endiþe ölümü anýmsattý yalnýzlýðým birde tenimde nisan yaðmuru.... Hüseyin YANMAZ 04/04/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.