Hal beyaný sorma benden aþkýma Varlýðýndan gayrý her þey zan olmuþ Gelmedikten sonra gönül köþküme Neye yarar dünya saray han olmuþ...
Nasýl ki aþýksa bir bülbül güle Sevdirip getiren sensin bu hale Nefesin þifadýr, hasretin çile Yokluðun acýmýþ, her yer kan olmuþ...
Öyle sevdim seni derinden içten Müebbeti yedim aþk denen suçtan Taptaze umutlar çýkardým hiç’ten Hasret zindanýnda affýn tan olmuþ...
Kavuþmaya dair vardý umudum Seninle el ele yardý umudum Dikenli yollara sardý umudum Zamanlar þaþýrmýþ, yarýn dün olmuþ...
Sevdiðim yaðdýrdýn saçlarýma kar Yeter artýk etme dünyalarý dar Bir Allah’a kuluz, ne farkýmýz var? Benliðim erimiþ, canan can olmuþ... ............. Ruh ruhunu sevmiþ, yanan ten olmuþ Baktýðým gördüðüm her þey sen olmuþ...
Bulem hatun, 4/4/2014, Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.