Günlerden Cumartesi aylardan eylül. Yine düþtüm yollara çaresiz gönül, Sürgüne gider gibi boynum bükülür Yaban eller mekan olur mu bana.
Ne aþý ne ekmeði lezzet vermiyor Havasý rüzgarý sanki boðuyor An gelip damarýmda kaným donuyor Yaban eller vatan olur mu bana
Demir kanatlý kuþa bindiðim anda Caným acýr aklým kalmaz baþýmda Hayallere dalarým sevdiklerim karþýmda Yaban eller vatan olmaz insana.
Doðduðun yerde deðil doyduðum yer dediler Ýþ aþ peþine düþüp yad ellere geldiler. Canlarým ciðerlerim gurbet eli seçtiler. Yaban eller vatan olmaz insana…GÜL ATEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.