YAR

Sen gülersen ;bahar güler, yaz güler,
Sakýn kaþlarýný çatmayasýn yar.
Dert ile inleyen garip saz güler;
Gülün dikeniyle batmayasýn yar

Gönül dergahýna gelesim olur,
Muhabbet etmeye kapýný bulur.
Gözlerin gönlümü, aklýmý alýr;
Vardýðým kapýdan atmayasýn yar

Âbu hayat bulur bu can seninle,
Þen ocaða döner bu han seninle,
Deli deli akar bu kan seninle,
Rüzgarýn önüne katmayasýn yar.

Bilirsin çekilmez derdin beteri,
Sinemde hicraným vardýr yeteri.
Ben hep yaralýyým o günden beri,
Benimle dert alýp satmayasýn yar.

Sakýn ha , sensizlik adýný anma
Sensiz olan gönül hiç güler sanma.
Yokluðun ölümdür halime yanma,
Kabrimin üstünde bitmeyesin yar

Dalgalý denizdir benim limaným,
Bazen Azrail’den bile yamaným
Þerbettir leblerim aðu bir yaným
Zehiri bal diye tadmayasýn yar.

Aþk oduna düþen iflah olur mu?
Fuzulice aþktan nasip alýr mý?
Yunus ile yanýp harý kalýr mý?
Ateþler içinde yatmayasýn yar.

Bülbülüm dalýna konmak isterim,
Her gece serenat sunmak isterim.
Sinenin üstünde yanmak isterim;
Benden uzaklara gitmeyesin yar

Fýrat’ýn Kýzý’nýn gözleri yolda,
Ýstersen saçýný baþýný yol da,
Dönemem geriye gittiðim yolda,
Ömrünce dalýmda ötmeyesin yar.
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: