SERZENİŞ

Þafak söktü sökecek bir ayazýn koynunda
Yalnýzlýðýn vebali vefasýzýn boynunda.
El sallayarak gider yýldýzlar ile gene
Buzdan sarkýtlar kalýr akýllarda bu sene
Açýldý gökyüzünden mai-siyah bir perde
Rüyalarýndan kalan ‘’âh’’ içinde ‘’yâr’’ nerde
Üþüyen kimsesizler gökten iniþte þimdi
Üþüyen yüreðimle bir serzeniþte þimdi

Tül perdenin arkasý sanki gölge oyunu
Kimi evliya kimi Karaman’ýn koyunu
Perdeden yansýmalar ayný gözükür bize
Sonra dile gelir söz ,sözden inerek göze
Susar izleyiciler söz ile göz yarýþýr
Dilden dökülenler ki yaþlarýna karýþýr
Ýnanýr yürek hemen yaþ düþen gözlerine
Rahmet olup dökülür gönülde közlerine

Þafak söktü bugünde aralandý perdeler
Bugün ölümle hayat bilinmez ki kimdeler
Ne aþikar görünür güneþ olur açýlýr
Ne amâ karanlýða vuslat olur saçýlýr
Anýnda gelir vurur kapýnýn tokmaðýna
Ateþ düþürür döþe yaþ iner ekmeðine
Ýstemsiz gelir gene bir serzeniþ içinden
Bir‘’Lâ Havle’’ çektirir her serzeniþ içinden
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: