bir nidaydý ki yankýsý kustu ýrak bir kuytudan
ötelerinin bilinmez giz diyarýndan
nidayý duyan sadece bilinenlerdi
kutsal oylanmýþlardan
ve onu tek bir kiþi duyup hissedebilirdi
niyetin paklýðýnda kalbi pak olan
ve bu asýrlarýn derinliðinin bir hikmetidir
bir hayal gibi taþýr rüzgar onlarý
kulaklarý saðýr edercesine
çýnlatýp durdu adeta
bir kasýrga nida yýkýp geçti benliði
ruh kazýldý en derinine kadar
boynun da tasmasý ile çekiliyordu
uçurumun dip ucuna kadar
ne olabilirdi ki
onu sürükleyip getiren?
her günün batýþýndaki sýr perdesiydi yeni güne ulaþan
doðuþuna yakýn çekimlerin özüne hükmü
yaratýlýþýn hikmetinde saklýydý
Neyi sorgulanýyordu
beklenen kimdi?
nefsin çýldýrýþýný dindirmek için miydi?
Yoksa vicdanýn isyanýný söndürmek için miydi?
Lâklâka vardý
týs yoktu
yýkan kelimelerin hýzý vardý
ama ortada bir arpa boyu gidebilen yoktu
Bir his yumaðý vardý
Ama saðýr bir vaka yaþanýyordu
Abislerden geldikçe ses yanký buluyordu
ama bir çarpýþ yoktu
sessiz ve sakince ruhlarýn kapýþmasýydý bu
gözyaþlarýyla dolu avuçlarýný
bir anlýk da olsun kaldýrdý
göðe doðru
bu yaðmuru sevap daðýtýlýrken kopuk vicdan doðuruyordu
rüzgar silip götürüyordu adeta
kah kanayan bir yaraydý
kah dalgalarýn sahili temizleyiþi gibiydi
vicdana emanet edilen
damlalarýn gevþek bir dokunuþuyla
seslendi tüm yüreðiyle affedileceðinden emin…
(03.04.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!