Âlemde âlem sunar
Sevmek için sevenler,
Ummâna gark oldular.
Kin, nefrete evenler,
Dü cihan terk oldular.
Seviyle gönül yunar,
Âlemde âlem sunar.
Sevgisiz cümle hüner
Tamuya gark oldular.
Sevenin olmaz derdi,
Bir’ler her nebat, ferdi,
Eren Sevgiye erdi,
Üç, yedi, kýrk oldular.
Her cismin toprak rengi,
Rengin sevi mihengi,
Âlim, arif ahengi
Ehl-i âþk fark oldular
Dað taþ kuþlara sevi,
Gönüller dirlik evi,
Huzur, hûþûyla kavi
Ummâna ark oldular.
Ýnsandýr sevgi dolu
Ýnsandýr vahþet yolu
Âþýklar Hakk’ýn kulu,
Nûranî kürk oldular.
Sevinin özü ziya
Sevgide yoktur riya
Ey Sevgi diye diye
Beyâzî’m’ görk oldular.
Beyâzî
28.02.2014 20:38