Yine sen yoksun, gül pembe Aðlýyorsun sulu sepken Yaðmur, tarasýn saçlarýný Hilal, boyasýn kaþlarýný Yýldýzlar konsun omuzlarýna Susadýysan eðer, toprak gibi Gözyaþým sulasýn, bedenini Güneþ gönlüne doðsun Sevgim yüreðinde olsun
Geldim yine sen yoksun Sen yoksun gül pembe
Bir kuþ gibi süzülür günler Geceye döndü gündüzler Hani verdiðin sözler Yollara kaydý gözler Ýçimde bilmediðim, bir har var Oysa gönlümde hep bahar var Daðlarý deldi geçti yazlar Irmaklar coþuyor maviye döndü beyazlar Gönülde artýyor nazlar
Geleceksen gel artýk Yine sen yoksun gül pembe
Behçet Bük behcet.bk26@gmail.com 281/30.3.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.