Çay karasý kirpiklerinde eserken Kelebek misali aheste Bakýþlarýnla ateþe düþtüm Gözlerin sürgün yerim oldu Selamdan sohbetten uzak Ne haldesin diye sormuyorsun Hadi, ben söyleyeyim
O gündür bu gündür Yangýným da güller yetiþtiriyorum Allý morlu, görmediðin güller, Ateþ gülleri Bazen mahþeri kalabalýklarda Bazen ýssýz tenhalarda Senin yerine sevgi Senin yerine toprak oluyorum Her günün sonunda Damlana muhtaç çaresiz kalýyorum
Allahýma yemin olsun Karþýlaþtýðýmýz yerde Ömrüne bahar olmak için Can çiçeði tadýnda Geleceðin günü bekliyorum Vazgeçemiyorum
Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilal karaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.